„Kropla słowa” Krystyny Stańko Albumem Roku 2012

Jazz Forum

Wielką niespodziankę sprawiła wokalistka Krystyna Stańko, której ambitna i natchniona płyta „Kropla słowa” w ankiecie Jazz Top 2012 czytelników JAZZ FORUM zyskała najwięcej głosów jako Album Roku.

Krystyna Stańko: Kropla słowa

Oto zestawienie najlepszych albumów jazzowych minionego roku według ankiety Jazz Top 2012:

1. Krystyna Stańko „Kropla słowa” (4ever Music)
2. Piotr Baron Quintet „Jazz na Hrade” (Multisonic)
3. Beata Przybytek „I’m Gonna Rock You” (FLID)
4. Leszek Kułakowski „Piano Concerto & Sketches” (DUX)
5. Adam Bałdych & The Baltic Gang „Imaginary Room” (ACT)
6. Piotr Schmidt Electric Group „Silver Protect” (Fonografika)
7. Pianohooligan: „Experiment: Penderecki” (Decca)
8. Randy Brecker Plays Włodek Pawlik’s „Night in Calisia” (LEMCD)
9. Kuba Stankiewicz „Spaces” (KSQ Music/Fonografika)
10. Artur Dutkiewicz „Mazurki” (Pianoart)
11. Henryk Miśkiewicz „Full Drive 3” (Fonografika)
12. Atom String Quartet „Places” (EMI Music Poland)
13. Wierba & Schmidt Quintet „The Mole People” (SJ Records)
14. Janusz Szrom/Zbigniew Wrombel „Śpiewnik” (SRMT)
15. Bałata i Ścierański na żywo w Radiu Koszalin
16. String Connection „2012” (Polskie Radio)
17. Maciej Fortuna Trio „Solar Ring” (Fortuna Music)
18. Tomek Grochot Quintet „My Stories” (TG)
19. Walter Norris & Leszek Możdzer „The Last Set” (ACT)
20. Krzysztof Fetraś Project & Tomasz Król „Different Guitar”
21. Nowicki/ Święs/Frankiewicz „Pathfinder” (Multikulti)
22. Agnieszka Hekiert „Stories” (Universal)
23. Kroke „FeelHarmony” (Pomaton EMI)
24. Pink Freud „Horse & Power” (Universal)

„Jesteś powietrzem” – muzyka Dominik Bukowski, słowa Halina Poswiatowska

O albumie „Kropla Słowa”
 Po intensywnych dwóch latach koncertowych z ciepło przyjętym projektem „Secretly” z muzyką Petera Gabriela w jazzowych opracowaniach, nadszedł czas na nowy projekt.

Artystka od wielu lat marzyła o połączeniu piękna muzyki z pięknem słowa w ojczystym języku. Tym razem jesteśmy świadkami powstania utworów, w których obok  poezji wspaniałych twórców: Haliny Poświatowskiej, Wisławy Szymborskiej,  Doroty Szatters i Tomasza Jastruna pojawiła się subtelna i zajmująca muzyka wibrafonisty Dominika Bukowskiego, a także kompozycje wokalistki i utwór Paula  Rutschka.

Ideą płyty jest stworzenie wyjątkowego nastroju i brzmienia,  za sprawą welwetowego, niskiego głosu wokalistki, z tkliwością  interpretującego poruszającą poezję, połączoną z grą fantastycznych muzyków, czołówką polskiego jazzu.

Materiał został nagrany w RG studio w Radiu Gdańsk oraz Shaffa Studio Marka Kuczyńskiego. Produkcją  zajął się Paul Rutschka z P&E Studios w Amsterdamie. Na okładce albumu znalazły się tchnące prawdziwą magią fotografie  artystki z Hamburga Alexandry Hinc-Wladyka.
 
Muzycy uczestniczący w nagraniu:
Krystyna Stańko - śpiew
Domiik Bukowski - wibrafon, marimba
Piotr Lemańczyk - kontranas
Cezary Konrad - perkusja
oraz zaproszeni goście:
Maciej Obara - saksofon
Jacek Królik - gitara
Irek Wojtczak- saksofon
Sri Hanuraga - fortepian
Paul Rutschka - bass
Mirosław Hady - instrumenty perkusyjne

kwartet smyczkowy:
Katarzyna Kowacz - I skrzypce
Katarzyna Rogalska- II skrzypce
Małgorzata Chomicz - wiolonczela
Alicja Lach- Owsiany - wiolonczela
Aranżacje smyczków- Irek Wojtczak
  
 Track lista
 
 1. Jesteś powietrzem – muz. Dominik Bukowski, sł. Halina Poświatowska
 2. Nic dwa razy – muz. Dominik Bukowski, sł. Wisława Szymborska
 3. W zatrzęsieniu – muz. Krystyna Stańko, sł. Wisława Szymborska
 4. Przytul się do mnie – muz. Dominik Bukowski, sł. Tomasz Jastrun
 5. Pierwsza miłość – muz. Krystyna Stańko, sł. Wisława Szymborska
 6. Jest nie ma – muz. Dominik Bukowski, sł. Dorota Szatters
 7. Nie mówiłam uśmiechem – muz. Dominik Bukowski, sł. Halina Poświatowska
 8. Zakochani – muz. Dominik Bukowski, sł. Wisława Szymborska
 9. Dawno nie liczy się – muz. Dominik Bukowski, sł. Krystyna Stańko
 10. Kropla słowa – muz. Paul Rutschka, sł. Krystyna Stańko

Piotr Iwicki, autor pięciogwiazdkowej recenzji opublikowanej w JAZZ FORUM 12/2012, pisał m.in.:
 
Przyznam się też, że gdy tylko album trafił w moje ręce, był najczęściej słuchaną płytą. I to nie tylko z racji na jego artystyczny poziom i klimat, ale również z tego powodu, że za każdym razem zaskakuje mnie niezwykła stylistyczną logiką. Również pod względem emocji ułożony został bardzo płynie, co czyni go licząca dziesięć rozdziałów opowieścią pełną kobiecy refleksji.

Tak solidnej i pięknej płyty poetyckiej w jazzowym krwiobiegu nie mieliśmy od czasu „Umiera piękno” Agi Zaryan i przyznam, że obie pozycje tworzą dla mnie pewien brzmieniowy kanon. Z jednej strony – powściągliwe operowanie głosem, bez fajerwerków z drugiej – skupienie na emocjach wynikających z kontrastu. Krystyna Stańko nie musi odwoływać się do dynamicznych fajerwerków, bowiem na tle pasteli smyczków (jak choćby w Nic dwa razy) nawet półszept jest głośny. Zdumiewa natomiast lekkość, z jaką wokalistka wykonuje bardzo niewygodne frazy, dźwiękowe pochody. Równie intrygująco wypada tutaj kontrapunkt kontrabasu Lemańczyka.

Atutem płyty są gościnne udziały wielu muzyków, którzy wpadają na kilka fraz i gdy wybrzmią pozostawiają w naszej pamięci bardzo dobre wrażenie. Jak choćby gitarzysta Jacek Królik, który pokazuje kunszt na miarę Ala Di Meoli i tym podobnych gigantów (W zatrzęsieniu). Równie istotne dla ostatecznego efektu są elektryczne wycieczki Sri Hanuraga, którego korg przełamuje znakomicie akustyczna fakturę albumu (np. w Zakochani). Odnoszę też jako właściciel tego instrumentu wrażenie, że również jego możliwości jako vocodera zostały zastosowane np. w Jesteś Powietrzem, choć nota na płycie tego nie odnotowuje.

Równie istotny był w wypadku płyty skład zasadniczej sekcji towarzyszącej artystce. Akompaniamentu jest tutaj czymś, co zasługuje na odrębną ocenę. To co robą Konrad, Lemańczyk i zdumiewający ciągłym rozwojem Bukowski, to jakość samoistna. Przyznam, że gdy do tej trójki dołącza Obara, dotykamy poziomu jazzu o artyzmie zarezerwowanym dotąd dla największych nazwisk światowego topu.

Piotr Iwicki