Hendrix Piano i Forte

Ireneusz Felicjańczuk

Pół roku temu TVP Kultura wyemitowała koncert Tria Artura Dutkiewicza w hendriksowskim repertuarze. Długo oczekiwana studyjnie nagrana płyta „Hendrix Piano” ukazała się w sklepach 20 marca. I już pięć dni później w Warszawie, w sali Teatru Praga (w Fabryce Trzciny), mogliśmy posłuchać tych samych utworów na żywo. Od pierwszych dźwięków było słychać, że Dutkiewicz, Darek Oleszkiewicz i Sebastian Frankiewicz to muzycy współpracujący ze sobą od dawna. Czuło się  świetne zgranie, 
lekkość w snuciu muzycznej fabuły, porozumienie, współodczuwanie.

W repertuarze – tak jak i na płycie – wciąż młode utwory z repertuaru szalonego gitarzysty: Voodoo Chile, Manic Depression, Thrid Stone from the Sun. Wersje koncertowe – więc oczywiście bardziej rozbudowane od tych, które znajdziemy na płycie, z dłuższymi, pełniejszymi partiami solowymi fortepianu, grane z większym ogniem i świeżością. Zadziwiał lirycznością swojej gry w balladach Angel i Little Wing Darek Oleszkiewicz, mimo problemów technicznych, których przysporzył mu akustyk.

Pod koniec koncertu na scenie pojawił się Jorgos Skolias, który jak wytłumaczył Artur zainteresował go dawno temu muzyką Hendrixa i z którym pianista występuje w duecie.W Crosstown Traffic, Changes i Little Wing jak rasowy frontman próbował podporządkować sobie zespół, co chyba nie wyszło sztuce na dobre.    
              
Ireneusz Felicjańczuk

Artykuł opublikowany w JAZZ FORUM 4-5/2010