Janusz Sidorenko

Czołowy gitarzysta polskiego jazzu przełomu lat 50. i 60. zmarł 1 listopada br. w wieku 76 lat.

Urodził się w Warszawie 3 marca 1938 roku. Od najmłodszych lat interesował się muzyką. W roku 1957 w środowisku Hot Clubu Hybrydy poznał Krzysztofa Sadowskiego i przyłączył się do powstającego właśnie zespołu Modern Combo, w którym grali także Janusz Rafalski - b, Andrzej Podgórski - dr, Józef Gawrych - vib i Zbigniew Namysłowski - cello. Oficjalny debiut zespołu nastąpił na Festiwalu Zespołów Studenckich we Wrocławiu, gdzie grupa zdobyła I nagrodę i została zaproszona na legendarny II Festiwal Jazzowy w Sopocie prezentując autorski program nawiązujący do modnego wówczas stylu cool.

Razem z Bossa Nova Combo Krzysztofa Sadowskiego dokonał kilkudziesięciu nagrań dla Polskiego Radia, z których najsłynniejsze to Pod Papugami Mateusza Święcickiego – pierwsza radiowa sesja Czesława Wydrzyckiego (1963). Z zespołem tym odbył długie tournee po ZSRS i Mongolii. Występował w Kanadzie i USA. Sidorenko współpracował także z Krzysztofem Komedą (m.in. „Etiudy baletowe”), Jerzym Dudusiem Matuszkiewiczem i Andrzejem Kurylewiczem. Wielokrotnie zajmował pierwsze miejsca wankietach „Jazzu” w kategorii gitary.

Janusz Sidorenko studiował elektroakustykę na Politechnice Warszawskiej. Po uzyskaniu dyplomu mgr. inż. w1965 r. rozpoczął pracę wPolskim Radiu jako inżynier dźwięku. Jego zawodowym osiągnięciem w tej dziedzinie było tworzenie i wdrażanie nowej wówczas metody nadawania muzyki wsystemie stereofonicznym. Był cenionym specjalistą i brał udział w wielu międzynarodowych sympozjach i konferencjach.