Janusz Skowron

Piotr Rodowicz

Wybitny pianista zmarł 27 lutego 2019 po ciężkiej chorobie nowotworowej.

Janusz Skowron miał 61 lat. Biorąc pod uwagę plany i marzenia, jakie snuł jeszcze tak niedawno oraz to, jak bardzo był dla innych ważny i potrzebny, odszedł stanowczo za wcześnie.

Był jednym spośród tych, którym nie było dane widzieć dwojgiem oczu, a jedynie okiem trzecim, co osobom najwrażliwszym ułatwia prawdziwe i uczciwe widzenie innych ludzi i ich problemy. Janusz grał o świecie, w którym żył, a był to świat odmienny od tego, w którym żyją ludzie pełnosprawni. Jego muzyki słuchało się z zapartym tchem, bo grała Jego dusza, a nie jedynie dłonie i intelekt. To muzyka pełna kolorów, empatii i obrazów przedstawionych dźwiękami i rytmem. Wszystko jemu fascynująco brzmiało, drgało i wydawało się, że mówi do nas: „Słuchajcie i budujcie lepszy świat, także dla nas – niewidomych”.

Urodził się w Warszawie 23 maja 1957 roku. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku sześciu lat w Ośrodku dla Dzieci Niewidomych w Laskach koło Warszawy. Uczyła go niewidoma pianistka Stefania Skibówna i tam już interesował się jazzem. Ukończył Szkołę Muzyczną II stopnia im. Józefa Elsnera w Warszawie, w klasie organów.

Karierę muzyczną rozpoczął, jeszcze w trakcie nauki w szkole, współpracą z zespołem Kazimierza Jonkisza, z którym wystąpił na festiwalu Jazz Jamboree ’80 i nagrał pierwszą płytę „Tiritaka”. Od roku 1980 był członkiem zespołu String Connection. Z tą kultową formacją Krzesimira Dębskiego koncertował na całym świecie i nagrał takie płyty jak m.in. „Workoholic”, „New Romantic Expectation” i – po jej reaktywacji – „String Connection 2012”. W 1985 związał się z grupą Freelectronic Tomasza Stanki („Witkacy – Peyotl”, „Chameleon”, „Switzerland”), a pod koniec lat 80. przeszedł do Kwintetu Zbigniewa Namysłowskiego („Witout A Talk”, „The Last Concert”).

Będąc pod koniec lat 90. członkiem grupy Walk Away Krzysztofa Zawadzkiego, grał z wybitnymi amerykańskimi muzykami jazzowymi m.in. z Erikiem Marienthalem, Billem Evansem, Deanem Brownem i Randy’m Breckerem (z Walk Awayem nagrał płyty „Changes” i „Night Life”). Współpracował też m.in. z takimi artystami jak Zbigniew Wegehaupt, Zbigniew Jaremko, Maciej Strzelczyk, Andrzej Mitan, Stanisław Sojka, Witold Rek, Anthimos Apostolis, Mirosław Sitkowski.

Miał również w swoim dorobku nagrania muzyki popularnej m.in. z takimi gwiazdami jak Łucja Prus, Grażyna Łobaszewska, Maryla Rodowicz, Ewa Bem, Hanna Banaszak, Grzegorz Ciechowski, zespołami Lady Pank i Perfect. W jego dyskografii znajduje się ponad 80 płyt, w archiwach Polskiego Radia pozostawił wiele niepublikowanych jeszcze jazzowych nagrań.

Nieprzerwanie od 1982 zwyciężał co roku w ankiecie JAZZ FORUM w kategorii instrumentów klawiszowych i syntezatora. Był laureatem wielu nagród – m.in. nagrody Fundacji Kultury Polskiej im. Krzysztofa Komedy, Państwowej Nagrody Artystycznej Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego i Prezydenckiego Złotego Krzyża Zasługi. Janusz Skowron pochowany został 4 marca w Legionowie.

To wielki zaszczyt być najpierw uczniem Janusza, a następnie Jego bliskim przyjacielem.

Piotr Rodowicz