Koryfeusz Muzyki Polskiej 2013

Marta Januszkiewicz

Już po raz trzeci polskie środowisko muzyczne przyznało statuetki Koryfeuszy Muzyki Polskiej. Gala wręczenia wyróżnień odbyła się w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, już tradycyjnie w Międzynarodowym Dniu Muzyki – 1 października.

Nagroda, której patronuje Instytut Muzyki i Tańca w Warszawie, przyznana jest osobom i organizacjom – wybitnym działaczom na polu muzyki polskiej: twórcom, wykonawcom, dziennikarzom, badaczom, animatorom i menadżerom muzycznym, instytucjom, projektom twórczym lub edukacyjnym. Przyznawana jest w trzech kategoriach: Osobowość Roku, Wydarzenie Roku (po pięć nominacji) oraz Nagroda Honorowa.

Z Sali ze statuetkami wyszli – w moim przekonaniu – pewniacy do nagrody: sławny na scenach operowych świata tenor liryczny Piotr Beczała (Osobowość Roku), twórcy i założyciele Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, które zostało otwarte w bieżącym roku, Nagroda Honorowa powędrowała do świętującego 100 urodziny prof. Jana Ekiera. Ten wybitny pianista, pedagog, kompozytor, redaktor słynnego Narodowego Wydania Dzieł Wszystkich Chopina, został wyróżniony już w tym roku nagrodą Złotego Fryderyka w kategorii „muzyka poważna”.

Nominacje dla Marcina Maseckiego (Osobowość Roku) i festiwalu Jazztopad (Wydarzenie Roku) budziły duże nadzieje. Masecki został nominowany w tym roku ponownie – zdarzyło się to również podczas pierwszej edycji Nagrody – w 2011 roku. Czyżby do trzech razy sztuka? Rada elektorów dała wyraz uznania dla ostatniej płyty pianisty „Polonezy”. Masecki łączy tu świat muzyki poważnej z jazzową – dość nietuzinkowo na swojej stronie internetowej wyznaje, że jest: „Adwokatem traktowania muzyki klasycznej jako pełnoprawnego elementu współczesnego świata muzycznego, a nie tylko jako eksponat w elitarnym muzeum”.

Waldemar Dąbrowski wręcza statuetkę twórcom Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach Adriannie Ponieckiej-Piekutowskiej i Adamowi Balasowi, fot. Maria Ankiersztejn

Jazztopad, tworzony w NFM Filharmonii Wrocławskiej, jest zaś pierwszym w historii Koryfeuszy jazzowym wydarzeniem, któremu przyznano nominację. Wyróżnił się swoim zróżnicowanym i bogatym programem obejmującym różnorodne stylistyki, zamówieniami kompozytorskimi, prezentacjami największych gwiazd światowej sceny jazzowej i z pogranicza jazzu oraz muzyki współczesnej. Nominację można potraktować jako urodzinowy prezent dla festiwalu, gdyż w tym roku obchodzi jubileusz 10-lecia istnienia.

Gali wręczenia Koryfeuszy towarzyszyło wiele występów reprezentujących różne stylistyki – od tych „klasycznych”, przez ludowe i folkowe, po jazzujące. Oddano wiele  muzycznych hołdów obchodzącym swoje jubileusze; koncert zatytułowano „Szymanowski, Lutosławski, Górecki, Penderecki. Mistrz i uczeń”. Wystąpili Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus pod batutą Agnieszki Duczmal, Chór Polskiego Radia, śpiewacy ludowi Marianna Bączek i Adam Strug, Etnofonie Kurpiowskie, Zubel/Duchnowski/Bauer w projekcie „El-Derwid”.

Na koniec wieczoru popis dał Piotr Orzechowski „Pianohooligan”, zeszłoroczny nominowany do Nagrody. Zagrał dwa utwory ze swojego albumu „Experiment: Penderecki”. Aria da capo, która wyszła spod palców tego młodego, ubranego w dresową bluzę pianisty, zadziwiła publiczność – nie tylko sposobem jazzowego wyrazu, ale korzystaniem np. z modalności i ukształtowań muzyki dawnej. Polimorphia zabrzmiała „na wnętrzu” fortepianu. Artysta, posługując się wieloma pałkami, tworzył zaskakujące dźwięki na strunach i ramie fortepianu. Orzechowski udowodnił, że bardzo wiele przed nim – ale już nie zwycięstw na konkursach. Wydaje się, że duża kariera czeka tuż za progiem. A Steinwaya, na którym grał i na którego z troską w oczach patrzyli niektórzy muzycy siedzący w cieniu sceny, czeka z pewnością wizyta stroiciela.