Tadeusz Federowski

Paweł Brodowski

Nestor polskich perkusistów jazzowych zmarł w Warszawie 31 sierpnia 2018 roku.

Tadeusz Federowski był jednym z pionierów powojennego jazzu. Miał 87 lat. Urodził się 25 sierpnia 1931 roku w Rybniku. Studiował na Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, dyplom obronił w 1954 roku.

Jak większość muzyków tamtego pokolenia, jazzem zainteresował się pod koniec lat 40. pod wpływem filmu „Serenda w dolinie słońca”, którego fabuła oparta jest na historii Orkiestry Glenna Millera. Karierę perkusisty (był samoukiem) rozpoczął w 1951 roku w legendarnym zespole Pinokio Władysława Sosnowskiego. W kwietniu 1956 roku wystąpił w zespole dixielandowym Janusza Zabieglińskiego na inauguracji warszawskiego klubu studenckiego „Stodoła”.

Przez wiele lat był członkiem zespołów Zabieglińskiego, był członkiem zarówno jego grupy dixielandowej (1956 - 68), jak i Swingtetu (1957 - 68), którego album „Janusz Zabiegliński And His Swingtet” nagrany w serii Polish Jazz zostanie wznowiony przez Polskie Nagrania we wrześniu br. Jednocześnie współpracował z Jerzym „Dudusiem” Matuszkiewiczem (1958)  –  grał z Traditional Jazz Makers i Polish All Stars, pierwszym polskim zespołem, który po wojnie, w roku 1958,  wyjechał na koncerty na Zachód – do Danii i Szwecji (Matuszkiewicz, Namysłowski, Styczyński, Kurylewicz, Dyląg i Federowski).

Pod koniec lat 50. współpracował z Krzysztofem Komedą, który wtedy przeniósł się z Krakowa do Warszawy – występowali na wieczorkach w Stodole, grali jako Trio Komedy na Jazz Jamboree 59 (z Janem Byrczkiem na kontrabasie). Z zespołem „Dudusia” wystąpił w filmie „Jazz aus Polen” (reżyseria – Janusza Majewski, produkcja – Joachim Berendt dla telewizji zachodnioniemieckiej). Był członkiem Big Bandu Hybrydy (1964) i Big Bandu Stodoła (1969). Przez 20 lat (1972 – 1992) występował z zespołem Old Timers Henryka Majewskiego, z którym nagrał  kilka albumów, m.in. „Old Timers – Hold The Line” i „Old Timers with Wild Bill Davison”. Przez 10 lat (1977 – 87) był drummerem jeszcze innego zespołu Majewskiego – Swing Session, z którym nagrał m.in. album „Ewa Bem with Swing Session – Be A Man”. Od połowy lat 90. przez trzy lata grał w zespole Hagaw.

W 2008 roku na festiwalu Old Jazz Meeting w Iławie otrzymał honorową Złotą Tarkę. Obszerny wywiad z Tadeuszem Federowskim, przeprowadzony przez Jerzego Bojanowskiego, opublikowaliśmy w JAZZ FORUM 2/1993.

Tadeusz Federowski cieszył się renomą jednego z najlepszych polskich perkusistów jazzu tradycyjnego, swingował i miał niezachwiany time. Jego słynna dewizą był NURT (należy utrzymać równe tempo). Był w każdym calu dżentelmenem.

Pochowany został  11 września 2018 na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

Paweł Brodowski