Alchemia

Pink Freud

Police Jazz; Punk Freud; Mademoiselle Madera; Muzyka pięciu przemian; Boogie Woogie Waltz; Rozmowy z Kapokiem-Noc
Muzycy: Wojtek Mazolewski, bas; Tomek Ziętek, trąbka; Tomek Duda, saksofony, klarnet basowy; Marcin Masecki, organy Hammonda B3, fortepian Wurlitzera; Kuba Staruszkiewicz, perkusja

Ten na czarno polakierowany krążek jest zapisem koncertu, który odbył się w krakowskim klubie Alchemia w październiku 2006 r. „Alchemia” skonstruowana jest z sześciu rozimprowizowanych i prawdziwie emocjonalnie potraktowanych tematów pochodzących z różnych okresów działalności Pink Freud. Pomimo tego od pierwszych do ostatnich tak-tów robi wrażenie spójnej, choć oczywiście wielowątkowej wypowiedzi.

Od pierwszego odsłuchu duże wrażenie robi kompozycja Punk Freud – udana fuzja dojrzałego jazzu i punkowej zadziorności. Połączenie będące już chyba znakiem rozpoznawczym zespołu. Miłym zaskoczeniem jest również „wypożyczenie” od Zawinula tematu Boogie Woogie Waltz i „zagranie nim” w obrębie otwartej kolektywnej formy free. W dodatku tego rodzaju zabiegi wydają się tu zupełnie naturalne, niewymuszone – i w tym tkwi duża siła załogi Mazolewskiego.

Zespół Pink Freud występuje tu w rozbudowanym pięcioosobowym składzie, w którego szeregach nie sposób pominąć niezwykle witalnego Marcina Maseckiego obsługującego imponujące organy Hammonda i piano Wurlitzera. Jego polot i brzmieniowa wyobraźnia zdecydowanie udzielają się całej reszcie, wpływając bardzo korzystnie na obraz całości tego przedsięwzięcia (wystarczy posłuchać Muzyki pięciu przemian).

„Zawsze lubiłem płyty koncertowe. Są artyści, których pokochałem nie za nagrania studyjne, ale za to, co usłyszałem na ich koncertach. Słuchając takich płyt, prawdopodobnie nauczyłem się i dowiedziałem o muzyce więcej niż podczas lektury albumów studyjnych” – wyznaje Wojtek Mazolewski. Podpisuję się pod tym. I dołączam „Alchemię” do zbioru swoich ulubionych koncertówek!

Autor: Przemek Psikuta