Better Than Anything

Nnenna Freelon

Better Than Anything; I Won’t Dance; Straighten Up and Fly Right (featuring Take 6); Nature Boy; Them There Eyes; I Say a Little Prayer; Body and Soul (live); Button Up Your Overcoat; The Tears of a Clown (Live); Ooh Child; One Child at a Time; Balm in Gilead
Muzycy: Nnenna Freelon, śpiew i towarzyszący jej muzycy w różnych konfiguracjach

Od pierwszych dźwięków uderza profesjonalizm i opanowanie warsztatu.  Nnenna Freelon zajmuje znaczącą pozycję w szeregu wokalistek jazzowych jako ta, która może w sposób uprawniony sięgnąć do repertuaru tak słynnych postaci jak Ella Fitzgerald, Billie Holiday, czy Nat King Cole. Porusza się z łatwością pomiędzy stylami, rytmami, nastrojami. Jej głos, tak czarująco miękki w balladach, w utworach dynamicznych zmienia się w instrument do improwizacji na zasadach równoprawności muzyków-solistów.

Ta płyta właśnie dobitnie pokazuje jej wszechstronne możliwości przez to, iż jest zróżnicowana stylistycznie. Te słyszalne style można nazwać: bop, soul, gospel, pop, a nawet reggae. Lecz jest to mało w istocie ważne, jako że wszystkie wykonania spaja w jedno osobowość artystki – brzmienie głosu, sposób interpretacji są decydujące. Nawet bardzo fortunne chórki w wykonaniu przesłynnych Take 6 (Straighten Up and Fly Right, Ooh Child) nie są tu komercyjną podpórką, po prostu jest to wydarzenie artystyczne, jakich na tej płycie jest bez liku.

Nnenna Freelon urodzona w 1954 roku nagrała swój debiutancki album CD dobrze po trzydziestce. W swych dziewczęcych latach od czasu do czasu śpiewała w kościele baptystów i w swojej bliskiej okolicy. Mając w pamięci słowa babci: „rozkwitaj, gdzie rośniesz i zapomnij o Nowym Jorku czy L. A.”, Nnenna studiowała więc administrację. Wyszła też za mąż (architekt Philip G. Freelon) i wychowała trójkę dzieci zanim zdecydowała się na profesjonalne śpiewanie. Osłuchana w rodzinnym domu z nagraniami takich artystów jak Nina Simone czy Billy Eckstine, w naturalny sposób wybrała jazz. Była wielokrotnie nominowana do nagrody Grammy. Występowała z takimi artystami jak: Ray Charles, Ellis Marsalis, Al Jarreau, Anita Baker, Aretha Franklin, Dianne Reeves, Diana Krall, Ramsey Lewis, George Benson, Clark Terry, Herbie Hancock i Terence Blanchard, na takich festiwalach jak Monterey i Montreux, w takich miejscach jak Carnegie Hall, Hollywood Bowl, Apollo Theater, The John F. Kennedy Center i niedawno także w warszawskiej Sali Kongresowej.
 
Repertuar płyty składa się z nagrań dokonanych na przestrzeni lat 1996 - 2005 i wydaje się być doskonałą kompilacją tytułów i wykonań. Producenci płyty twierdzą, że nie jest to składanka typu „The Best Of...”. Cóż..., w przypadku Nnenny Freelon każde znane mi nagranie tej artystki ma cechy wybitne, nieważne czy na żywo, czy też ze studia. Po prostu: „better than anything”.

Autor: Tomasz Jaśkiewicz