Blue Sky Above The Dreamers

Francesco Bruno Quartet

Włoski gitarzysta, kompozytor i aranżer Francesco Bruno już od pierwszej połowy lat 70. prowadzi bardzo aktywną działalność na polu muzyki jazzowej. To właśnie w 1974 roku gitarzysta wstąpił do składu grupy Kaleidon, a następnie zespołu legendarnego perkusisty Tony’ego Esposito, z którym wystąpił na Montreux Jazz Festival w 1976 wraz z amerykańskim trębaczem Donem Cherrym. W latach 80. Bruno nagrał pierwszy album firmowany własnym nazwiskiem oraz otwierał koncerty projektu Allan Holdsworth-Stanley Clarke, Stinga i Orkiestry Gila Evansa, a także występował wraz z Paco De Lucią i Johnem McLaughlinem. Kolejne dziesięciolecie kariery Francesco Bruno to m.in. współpraca z Richie’m Havensem i wspólny album „El Lugar” wydany przez wytwórnię Prestige. W ostatnich latach gitarzysta miał okazję współpracować także z polskimi muzykami – Piotrem Wojtasikiem i Sylwestrem Ostrowskim, czego efektem był m.in. album „Witam” z 2014 roku oraz koncert w Warszawie w ramach Singer Jazz Festival 2016.

Dziesiąty już album włoskiego gitarzysty ukazał się nakładem słowackiej wytwórni Hevhetia, a firmowany jest przez kwartet, który wraz z liderem tworzą: współpracujący z gitarzystą od ponad 30 lat pianista Pierpaolo Principato, znany z kolaboracji z takimi gitarzystamii jak Philip Catherine i John Abercrombie, kontrabasista Luca Bulgarelli oraz już po raz czwarty grający na płycie Bruno, perkusista Marco Rovinelli. Gościnnie na „Blue Sky Above The Dreamers” zagrali też: znakomity argentyński saksofonista Javier Girotto, którego słyszymy w temacie Common Roads oraz trębacz Aldo Bassi.

Osiem autorskich kompozycji gitarzysty oscyluje wokół estetyki nowoczesnego akustycznego jazzu z domieszką bopowej tradycji i śródziemnomorskiego posmaku. Mimo iż na płycie dominują łatwo przyswajalna melodyka, harmonia i relaksacyjny balladowy klimat, w każdy z tematów wplatane są rozbudowane improwizacje.

Poza główną rolą, jaka przypada partiom gitary, mogącym kojarzyć się z jednej strony z techniką Johna Abercrombie’ego, z drugiej – z frazami George’a Bensona, szczególnym blaskiem lśni fortepian. Pierpaolo Principato zdaje się nie tylko uzupełniać melodycznie partie gitary, ale też je rozwijać i transkrybować na swój własny język.

Siłą tej płyty nie są wirtuozerskie fajerwerki, czy zapierające dech w piersi solówki. Francesco Bruno to gitarowy mistrz nastroju i kojącego klimatu, a „Blue Sky Above The Dreamers” to esencja jego stylu i dźwiękowego zmysłu. 

Autor: Robert Ratajczak