Body Language

Michał Wierba

Jeden z najlepszych pianistów młodego pokolenia wraca bardzo świeżym albumem z muzyką zarejestrowaną na żywo w Studiu im. Agnieszki Osieckiej 14 czerwca 2015 roku. Muzyk z płyty na płytę prezentuje coraz dojrzalsze podejście do kompozycji. Jego utwory nacechowane są wielką emocjonalnością.

Artysta zrezygnował z Rhodesa (na którym grał w Michał Wierba Doppelganger Project), zastępując go dźwiękami saksofonów – tenorowego i sopranowego. Odpowiedzialnym za nie jest fantastyczny jak zawsze Maciej Sikała.

Obok autorskich utworów Michała na „Body Language” pojawiają się covery. Artysta sięgnął po utwory Phila Markowitza (Sno’ Peas), Pata Metheny’ego (Sirabhorn) oraz George’a Gershwina (Summertime), a także do tradycyjnej nowoorleańskiej
melodii St. James Infirmary, którą w przeszłości w swoim repertuarze z sukcesami wykonywali między innymi Duke Ellington i Louis Armstrong.

Całość otwierają nacechowane romantycznym duchem i doskonale ukazujące kompozytorskie możliwości Wiosna i przeszło ośmiominutowy Riddlemaster, który wciąga swoją zmiennością i pulsacją.

Piękna partia Kuby Dworaka przeplata się z wirtuozerią pianisty, Arek Skolik uzupełnia muzyczny kolaż swoimi wtrętami i wsparciem Bogusza Wekki. Perkusjonalia Wekki z różnego rodzaju bębenkami, kongami, bongosami i dzwoneczkami wzmacniają przekaz It’s Always Night – kompozycji, którą uważam za jeden z najmocniejszych punktów płyty.

Michałowi udało się autorskie kompozycje doskonale zrównoważyć ze standardami, przez co materiał wydaje się spójny, bez dysonansów. Czy mamy do czynienia z głęboką improwizacją (wspomniany It’s Always Night) czy pięknem Summertime – płyta nawet przez chwilę nie traci tempa.

Autor: Adam Dobrzyński