Carry On!

Jazz Carriers

Ten album nigdy wcześniej nie doczekał się wydania kompaktowego, a aktualnie jest wznowiony w wersji cyfrowej i analogowej. Płytę nagrano w l973 roku, w dwa lata po powstaniu kwintetu Jazz Carriers. Zespół rekrutował się z członków stołecznego Big Bandu Stodoła, który koncentrował się głównie na muzyce z epoki swingu. Natomiast ambicją członków Jazz Carriers było zmierzenie się z jazzem nowoczesnym, ściślej hard bopem. Było to o tyle szczególne wyzwanie, że w owych czasach scenę jazzową opanowywały formacje jazz-rockowe. Szybko jednak doceniono wysoki poziom zespołu, który zdobył pierwsze miejsce na festiwalu Jazz nad Odrą ’72, a potem szereg nagród za granicą.

Centralnymi postaciami byli saksofoniści Jaremko (lider) i Miśkiewicz. Ten wspaniale współbrzmiący duet pojawiał się przez dekadę także w innych formacjach. Aktualnie najintensywniejszy żywot jazzowy prowadzi Miśkiewicz uczestnicząc w najrozmaitszych projektach. Perliński udziela się na polu muzyki klasycznej i jazzu. Jaremko od dekady nie zaznaczył swej obecności na krajowej scenie jazzowej, a pozostali członkowie grupy już nie żyją. Płytę „Carry On!” otwiera melodyjny temat tytułowy. W solówce sopranu Jaremki wyczuwamy powiew estetyki coltrane’owskiej, a we frazach altu Miśkiewicza blisko jest do stylu Juliana Adderleya. Od samego początku sygnalizuje solidną współpracę sekcja rytmiczna wzmocniona przez perkusjonalia Gawrycha. Carriers’ Blues napisany przez wzorowo swingującego Komara to typowy temat hard­bopowy. Tu popisali się swymi umiejętnościami wszyscy członkowie zespołu. Szara kolęda Krzysztofa Komedy odwołuje się do typowej dla naszego kompozytora rzewnej nuty; świetnie podchwycił ją w partii solowej kontrabas. Szybki temat Frytki Perlińskiego jest przyczynkiem do puszczenia wodzów fantazji w kierunku rozluźnionych form; nie jest to jednak totalne free.

W kompozycji Miśkiewicza Mała septyma pobrzmiewają echa adderleyowskiej aury, a rozkołysane solówki altu i fortepianu pięknie dopełniają całości. Balladę Bezdroża Perlińskiego poprzedza rozbudowana introdukcja na fortepianie z następującą po niej pełną melancholii partią altu Miśkiewicza. Zamykający album Supplement Jaremki wprowadza elementy fermentu skutecznie wykorzystane w partiach solowych obu saksofonistów, fortepianu i perkusji.

Autor: Cezary Gumiński