Celebration A Musical Journey

Sergio Mendes

CD 1 – Outra Vez; Garota de Ipanema; So Danco Samba; Mas Que Nada; Going Out of My Head; Constant Rain; Night and Day; The Look of Love; So Many Stars; The Fool on the Hill; Scarborough Fair; (Sittin’ on) The Dock of the Bay; Pretty World; Wichita; Norwegian Wood; Masquerade; What the World Needs Now Is Love; Pais Tropical; Viramundo; After Sunrise; Promesa de Pescador
CD 2 – Never Gonna Let You Go; My Summer Love; The Sound of One Song; Kisses; Daylight; Sarara (Bring Me the Sunlight);  Cinnamon & Clove; Rio de Janeiro; Holografico Olodum; Mas Que Nada; The Frog; Waters of March; Y Vamos Ya (...Let’s Go); Só Tinha de Ser Com Vocę;  Magalenha; The Fool on the Hill; Chove Chuva
Muzycy: Sergio Mendes, fortepian, instr. klawiszowe i rozmaite składy instrumentalno-wokalne

Sergio Mendes prezentuje tutaj przekrój dotychczasowego dorobku, czyli 38 nagrań zrealizowanych w latach 1962 - 2010. Kawał czasu, i co by nie mówić – stuknęło mu w tym roku siedemdziesiąt lat. Myślę, że zasługuje na to byśmy go, tu w Polsce, trochę odkurzyli. Brazylijski artysta ma wielkie zasługi w popularyzacji dobrej muzyki, że tak prosto to ujmę. Cokolwiek zdobył w USA, dokąd przeniósł się na stałe w 1964 r., z pewnością zdobył zasłużenie. Masa czołowych miejsc na listach przebojów, koncerty na stadionach, a także te wyjątkowe – jak ten w Białym Domu dla prezydentów Lyndona B. Johnsona i Richarda Nixona. Celebryta! – tak moglibyśmy go dziś określić.

Zaczynał z towarzyszeniem tria, kontynuował jako Sergio Mendes & Bossa Rio, następnie Sergio Mendes & Brazil ’66. Orkiestracja również się zmieniała, od comba aż do brzmienia bigbandowego. Ogromny i zasłużony sukces Mas que Nada był zaledwie wstępem do jeszcze większego. Wykonanie nominowanej do Oscara piosenki Bacharacha, The Look of Love, dosłownie wymiotło z rynku inne wersje tego utworu. Trzeba powiedzieć, że Sergio Mendes zdołał utrzymać wysoką pozycję, przez lata produkując kolejne hity, a to jest wcale niełatwe.

Jak mi się wydaje, tajemnica leży w starannym doborze repertuaru i w specyficznym brzmieniu, którego zawsze potem się bardziej lub mniej trzymał. Jeśli to, co napisałem jest prawdziwe, to recepta wyglądałaby tak: dwa damskie głosy unisono, na zdecydowanym latynoskim rytmie, dają niezawodnie ten zamierzony efekt. Muzyka jest komunikatywna, każdy to rozumie i w konsekwencji lubi.

Dwie zawierające masę utworów płyty CD, to atrakcyjna pozycja dla koneserów energetycznej muzyki. Liczy się też nostalgia – myślę, że dla wielu z nas. Jak na mój gust wydanie jest zbytnio „oszczędnościowe” pod względem edytorskim. Nie rzutuje to jednak w najmniejszym stopniu na samą muzykę, cóż więc: Mas que nada!

Autor: Tomasz Jaśkiewicz