Wytwórnia: ECM 2645 (dystrybucja Universal)


L’heure Pasolini
Shadows and Lines
La dame de Martigues
Extases
Esquisse 1
Prison
Esquisse 2
Darwich dans la ville


Muzycy:
Louis Sclavis, klarnety; Benjamin Moussay, fortepian; Sarah Murcia, kontrabas; Christophe Lavergne, perkusja


Recenzja opublikowana w Jazz Forum 9/2019


Characters On A Wall

Louis Sclavis

  • Ocena - 4.5

Klarnet basowy jest bodaj jedynym instrumentem w jazzie, w którym prym wiodą aktualnie Europejczycy (Michel Portal, Scla­vis i John Surman), a nie Amerykanie (Benny Maupin, David Murray). Do tego stanu rzeczy przyczynił się w olbrzymim stopniu właśnie Sclavis, grający perfekcyjnie na oburodzajach klarnetu i konsekwentnie budujący indywidualny świat muzyczny od ponad trzech dekad. Głównymi źródłami inspiracji jest dla niego twórczość Oliviera Messiaena i poetyka francuskiego folkloru, co po mistrzowsku udało mu się połączyć z free jaz­z­em. Jednakże jego formy free są zawsze niezwykle transparentne, przemyślane, wolne od przeładowań i posiadają charakterystyczny wewnętrzny puls budujący napięcie.

Koncepcja najnowszego albumu firmowanego przez Sclavisa stanowi jakby kontynuację wcześniejszego projektu „Napoli’s Walls”(2002). W obu przypadkach inspiracją dla kompozycji lidera stały się kolażowe formy malarskie na ścianach domów wielkich miast Europy i Bliskiego Wschodu, których autorem był Ernest Pignon-Ernest. Sclavis stara się przekładać wymowę i wyrazistość malarską tych dzieł na język muzyczny.

Niniejszy album został zrealizowany przez świeżo utworzony kwartet, w którym rolę przewodnią odgrywają oczywiście narracje klarnetów. Do fortepianu akustycznego Sclavis zaprosił wypróbowanego kompana – Benjamina Moussaya, którego pastelowe pasaże fenomenalnie komplementują stonowane linie klarnetu. Zwraca uwagę nie tylko wysmakowanym brzmieniem, ale i pełnymi inwencji partiami solowymi kontrabasistka Murcia. Docenić również należy pełen finezji perkusyjny wkład Lavergne.

Aura albumu, mimo że ociera się o free, jest raczej wyciszająca. Muzyczny opis obrazów Pignon-Ernesta, często czarno-białych lecz niezwykle ekspresyjnych i mało pogodnych, jest w projekcjach Sclavisa dość stonowany. Pewne ożywienie wnosi dynamiczna forma utworu Prison, lecz w kolejnych kompozycjach powraca nastrój melancholii. Jednakże nawet w licznych fragmentach o poetyckiej narracji odnosimy nieodparte wrażenie odzwierciedlenia dźwiękami graficznych detali i ogólnej impresji unikalnej sztuki Pignon-Ernesta. 


Autor: Cezary Gumiński

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm