Karolina Kowalczekwsa & Friends
Chiara

1. Henry’s Song – new version, prologue 5:45
2. Stardust 6:07
3. Four Sips of Jazz 5:40
4. Scarlett Steel 6:57
5. OK Anyway 4:21
6. Someone New 4:26
7. Chiara (Favourite Places) 2:57
8. New Air 3:25
9. Henry’s Song – new version, epilogue 1:02

Muzycy: Karolina Kowalczewska, fortepian (2-8); Mariusz Fazi Mielczarek, saksofon sopranowy, altowy i barytonowy (1, 2, 4-7, 9); Adam Wendt, saksofon tenorowy (2, 5, 9); Michał Kobojek, saksofon sopranowy i altowy (2, 3, 5, 9); Octavia (5-7), Marta Gabryelczak-Paprocka (9), śpiew; Hanna Drzewiecka-Borucka, skrzypce (8); Maurizio Rolli, bas (2-7); Józef Eliasz, perkusja (2-7); chór (2)

Chiara

Karolina Kowalczewska & Friends

Pierwsza autorska płyta pianistki, która przebojem zaistniała w świadomości odbiorców. „Chiara” to propozycja autorki dojrzałej, doświadczonej mimo młodego wieku kompozytorki, swobodnie poruszającej się w muzycznych stylach, sięgającej zarówno do kanonów jazzu, jak i muzyki klasycznej. Efekt to bogata w brzmienia i melodykę nowoczesna muzyka.

Zaangażowanie plejady znakomitych współpracowników sprawiło, że twórczość Karoliny zyskała nowy wymiar. Zgodnie z jej artystyczną wizją, album przynosi między innymi nową wersję swoistego opus magnum Henry’s Song – ścieżki dźwiękowej z filmu poświęconego Henrykowi Płóciennikowi – tu w wersji wzbogaconej brzmieniem orkiestry, w wizjonerskiej aranżacji Leszka Kułakowskiego i z wokalizą Marty Gabryelczak-Paprockiej.

To oczywiście nie jedyne atuty tego wydawnictwa. Znakomicie wypada prowadzony przez Dawida Bera chór łódzkiej Szkoły Muzycznej im. Stanisława Moniuszki, klasyczne inspiracje Karoliny dają o sobie znać wsolowej partii skrzypaczki Hanny Drzewieckiej-Boruckiej. Zaliczany do ścisłej czołówki niemieckiego jazzu saksofonista Christoph Sinnen tym razem pojawia się jako aranżer, budując skomplikowaną strukturę saksofonowego kwartetu, gdzie Adam Wendt pozostaje klasą sam dla siebie. Porywa dialog saksofonów prowadzony przez Mariusza Fazi Mielczarka i Michała Kobojka. Partie wokalne Octavii (Kawęckiej) to kolejny przykład perfekcyjnej jazzowej wokalistyki, a dla całości solidny fundament daje międzynarodowa sekcja Józef Eliasz-Maurizio Rolli.

Autor: Michał Padkowski

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm