Wytwórnia: Pronet PRCD 009
Crazy People
Kobieta Casanovy
Jazzowe nutki
Two Timin’
Man
Wakacje w Bangkoku
Nie teraz
Tropikalny raj
Skonczone.com
10
gorzkich łez
Who’s That Knocking at My Heart
Was I Drunk
Wolność
osobista
Crazy People (Take 2)
Muzycy: Joanna
Morea, śpiew, flet, saksofony; Jarek Małys, fortepian, organy Hammonda; Dymitr
Markiewicz, puzon; Paweł Tartanus, gitara; Andrzej Zielak, kontrabas; Grzegorz
Grzyb, perkusja; gościnnie: Urszula Dudziak, śpiew; Robert Majewski, trąbka,
flugelhorn; Zbigniew Namysłowski, saksofon
Recenzja opublikowana w Jazz Forum 6/2017
„Crazy People” to tytuł albumu wokalistki, flecistki i saksofonistki jazzowej Joanny Morei. Większość utworów to autorskie kompozycje artystki, a do trzech z nich teksty napisał Marek Gaszyński. Swój tytuł album zawdzięcza utworowi The Boswell Sisters z 1932 roku, jednej z czterech kompozycji z dorobku innych artystów, po które sięgnięto na płycie. Zafascynowana jazzem tradycyjnym i swingiem Joanna Morea w swych pełnych uroku utworach porusza tematy związane z licznymi podróżami, inspirującymi przeżyciami i kobiecymi emocjami. Wcześniej artystka opublikowała płytę „Śpiewniki Joanki” oraz album z muzyką relaksacyjną dla ciężarnych kobiet „Będę mamą”.Na nowym albumie poza plejadą jazzowych gwiazd, przy fortepianie i stylowym Hammondzie słyszymy Jarka Małysa, przy kontrabasie Andrzeja Zielaka, a za perkusją w każdym utworze zasiada znany m.in. z ostatniego wcielenia legendarnej grupy Laboratorium, Grzegorz Grzyb.
Pozyskanie do składu znakomitości polskiego jazzu zapewnia płycie zainteresowanie ze strony odbiorców, którym postać Morei jawić się może jako wielka niewiadoma. Po wysłuchaniu zawartości krążka okazuje się jednak, iż towarzyszące nam w większości nagrań partie trąbki i flugelhornu Roberta Majewskiego, pojawiający się w trzech utworach Zbigniew Namysłowski, czy wokalizy Urszuli Dudziak, jakie słyszymy w dwóch wersjach utworu tytułowego, stanowią zaledwie gustowny ozdobnik na tym nasyconym specyficznym klimatem albumie.
Joanna Morea dysponuje charakterystycznym głosem i sposobem interpretacji, doskonale sprawdzającymi się zarówno w spokojnych bluesowych utworach o niemal intymnym charakterze, jak i pełnych dynamiki tematach swingowych. Artystka okazuje się również świetną instrumentalistką przeplatając wokal partiami granymi na saksofonach i flecie.
Autor: Robert Ratajczak