Discipline Of Sun Ra

EABS

W jazzowym świecie większość działających dłużej zespołów wypracowuje swój własny styl, który dalej rozwija i doskonali. Znacznie mniej formacji szuka inspiracji do kolejnych projektów w mocno odległych stylistycznie źródłach, a wtedy wspólnym mianownikiem ich poczynań stają się bardziej umiejętności warsztatowe niż wytyczona stylistyka. Właśnie wrocławska grupa EABS należy do tej kreatywnej mniejszości, której udaje się sprawiać fascynujące niespodzianki. Ci muzycy, doceniając jazzowy dorobek poprzedników, bardzo sprawnie posługują się metodą dekonstrukcji i konstrukcji zastanej jazzowej (i nie tylko) materii.

W pierwszym projekcie „Repetitions”, EABS zaskoczył kompletnie nowatorskim potraktowaniem dorobku Krzysztofa Komedy udowadniając, że utwory naszego wybitnego kompozytora mogą się również kołysać na falach hip-hopu. Z zaskoczeniem można było więc odebrać potem oryginalne nawiązanie do prasłowiańskich korzeni na drugim albumie „Slavic Spirits”, gdzie muzyczne mroki zręcznie przeplatały się z jasnością. Na najnowszej płycie zespół zaproponował de- i rekonstrukcje utworów z niezwykle bogatego dorobku Sun Ra, bodaj największego wizjonera-ekscentryka w historii jazzu. Do interpretacji na niniejszy album wybrano utwory wykreowane przez rozmaite formacje prowadzone przez mistrza w latach 1957-1979.

W otwierającym utworze Brainville nie obyło się bez zsamplowania słynnego proroctwa Sun Ra: „It’s after the end of the world. Don’t you know that yet”. Swymiwytrawnymi popisami zabłysnęli w tym temacie Węgier i Kurek dając wyśmienite wprowadzenie w klimat muzyki autora. Następnie w balladowym Interstellar Low Ways EABS nawiązał do kosmicznych klimatów, które stanowiły jeden z elementów stylistycznych upodobań kompozytora; ale jak to było w oryginale – po sielankowych pieniach w stanie nieważkości zaszumiał kosmiczny deszcz. Bardziej rytualny w nastroju oryginał The Lady with the Golden Stockings przybrał w wersji EABS formę ostinatową opartą na zapętlonym efekcie perkusyjnym, z wsamplowanym głosem i udekorowany motywem sekcji dętej – wszystko jakby zawieszone w nieziemskiej przestrzeni. Temat Discipline 27 został przedstawiony we współczesnym free-jazz-rockowym entourage’u, a melodyka utworu zbliżała go momentami do klimatów, o dziwo… Komedowskich.

W pełni freejazzowo i odlotowo zrobiło się w prezentacji utworu Neo-Project # 2, tu zagranego z właściwym nerwem i dynamiką. Piękne partie popisowe przedstawiły wszystkie instrumenty melodyczne. Rasową konwencjonalnością zaskoczyło z kolei potraktowanie melancholijnej kompozycji Trying to Put the Blame on Me z wyeks­ponowaną partią fortepianu akustycznego i lekką ornamentacją sekcji dętej. W podobnym klimacie Sun Ra przedstawił solo na fortepianie tego dość ascetycznego melodycznie oryginału. Na finał zaproponowano esencjonalny hip-hopowy rytm do funkującego tematu UFO, któryz pewnością na koncertach rozwinie się w kilkunastominutową transową celebrę.

Pełna energii wrocławska grupa udowodniła po raz kolejny nie tylko umiejętność sięgania do historii jazzu, ale również do pikantnego jej ożywiania. To jeden z najlepszych polskich projektów tego roku, który wydano w wersji CD, Deluxe LP (z plakatem), LP oraz plików dźwiękowych.

Autor: Cezary Gumiński