Duality

Bipolar Order

Na rodzimej scenie nie brakuje młodych, zdolnych muzyków. Co rusz słyszymy o kolejnym mocnym debiucie, co może tylko cieszyć i prowokować do wzmożonej uważności i śledzenia poczynań nie tylko tych, którzy mają już wyrobione nazwiska. Do grona godnych uwagi debiutantów, którzy końcem 2019 roku wydali na świat swoje pierworodne dziecko, dołączył zespół Bipolar Order. „Duality” wyszło spod palców ojców założycieli grupy: saksofonisty Mateusza Chorążewicza oraz gitarzysty Jakuba Żołubaka. Podzielili oni siły w procesie kompozycyjnym, wykonawczo natomiast efekt finalny stworzyli wraz z basistą Łukaszem Ostrowskim-Kunertem i perkusistą Maciejem Wojcieszukiem.

W całości autorski album nie jest czymś niezwykłym w przypadku debiutantów. Jednak tak dojrzały, przemyślany i dobrze napisany materiał powinien zwrócić uwagę. Wszyscy muzycy, oprócz tego, że stworzyli doskonale zgrany w każdym detalu zespół, w którym każdy jest tak samo ważny, potrafili podporządkować się wspólnej koncepcji i wizji materiału, jako całości. Tak więc nie ma tutaj eksplozji młodzieńczej żywiołowości, która przejawiałaby się w wybuchowych, rozdzierających improwizacjach, wręcz przeciwnie, panowie powściągnęli swoje zapędy w myśl idei, że mniej, znaczy więcej. Mniej dźwięków, ale za to jakich dźwięków! Nie ma tu miejsca na przypadkowość czy zbędność. Muzycy funkcjonują  w obrębie zaplanowanej formy, w pewnych ramach, lecz nie tych ograniczających, a takich, które sami wybrali. To jest właśnie muzyczna i kompozycyjna dojrzałość, której efektem jest muzyka wybrzmiewająca nie tylko w dźwiękach, ale pomiędzy nimi. Nie oznacza to, że nie usłyszymy tutaj bardziej żywiołowych partii, jednak całościowo dominuje raczej spokojny, melancholijny klimat.

„Duality” można odczytywać różnorako. Z jednej strony są to dwie muzyczne osobowości, które nadały konkretny kształt tej płycie – saksofonista i gitarzysta – których kompozycje nieco się różnią. Choć różnica ta jest słyszalna, nie zaburza jednak spójności całego materiału. Z drugiej strony to ciągnięcie zarówno w stronę jazzowej tradycji, klimatów bardziej jazz-rockowych oraz nowoczesności. Muzyka pełna jest detali i melodii, które potrafią wpaść w ucho. Skłania się w kierunku mainstreamu w dobrym znaczeniu tego słowa, nie osiadając na mieliźnie. Czyni ją to przystępną dla uszu dosyć szerokiego grona odbiorców. 

Autor: Mery Zimny