Emotional Phrasing

Marcin Łosik Trio

Wszystkie utwory zarejestrowane przez trio Marcina Łosika – zostały skomponowane przez lidera. Tej muzyki słucham z przyjemnością i zainteresowaniem. Kompozycje są jak kolejne rozdziały opowiadania, w którym w magiczny sposób słowa zostały zamienione w dźwięki, nie tracąc swojej wartości narracyjnej. Oczywiście, to mój indywidualny sposób odbioru tej muzyki; można ją przecież równie dobrze interpretować, analizować poszczególne elementy, zastanawiać się nad kolejnością poszczególnych części i znaczeniem tej czy innej sekwencji dla całości odbioru. Polecam tę płytę jako remedium na formalne traktowanie materiału muzycznego, na banał i powtarzalność przewidywalnych rozwiązań. Można doszukać się w muzyce Łosika inspiracji romantycznej i impresjonistycznej, ale bez jednoznacznych skojarzeń. Tam, gdzie mamy do czynienia z talentem, jesteśmy bezradni w jednoznacznej klasyfikacji stylistycznej.

Za najciekawsze uznałbym inicjujący płytę Modal Enterprise, ale też The Last Castle, z intrygującym i zapowiadającym emocje wstępem kontrabasu, na liście moich faworytów jest też The Portait of Satie. Łosik mówi językiem jazzu – ale wzbogaconym o pozagatunkowe koligacje.

Granie w jazzowym trio zazwyczaj nie skłania do szukania różnicujących rozwiązań kolorystycznych – a jednak wrażliwy i pewny swojego warsztatu pianista potrafi posłużyć się znacznie szerszą paletą barw, niż moglibyśmy się spodziewać. Opisuję powyższymi słowami kolejną zaletę Łosika, a przecież drobiazgowa analiza każdego z utworów zapisanych na płycie pozwoliłaby na kilka kolejnych „odkryć”. Tę przyjemność pozostawię jednak słuchaczom.

Autor: Stanisław Danielewicz