Global Bridge

New Tango Bridge

Perro y Gato; Madrugada; Orientango; Tango Mobile; Classic Dream; Tango Dos; Buenos Tangos; Tango Nowa Huta
Muzycy: Wiesław Prządka, bandoneon; Michał Nagy, gitara; Paweł Wajrak, skrzypce; Grzegorz Frankowski, kontrabas oraz (gościnnie) Jorgos Skolias, śpiew; Sławek Berny, instr. perkusyjne 

Autorski album Grzegorza Frankowskiego, kontrabasisty, kompozytora, lidera, prekursora tanga nuevo w Polsce. Kierunek ten – jak sama nazwa wskazuje – jest odnowioną, współczesną formą tanga, którego początki sięgają połowy XIX w. Za twórcę tego stylu uważa się Astora Piazzollę; słynny wirtuoz i kompozytor (studiował u Alberta Ginastery i Nadii Boulanger) z powodzeniem połączył tradycję argentyńskiego tanga z muzyką artystyczną.

Grzegorz Frankowski, klasycznie wykształcony muzyk współpracujący z orkiestrą Capella Cracoviensis, zgłębia fenomen tanga od dwudziestu lat. Prowadził różne grupy wykonujące tę muzykę (m.in. Trio Revirado), grał z artystami sceny klasycznej, etno, także z Richardem Galliano; obecnie występuje w spektaklu „Tango Piazzolla” granym na deskach Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie.

Po doświadczeniach z muzyką Piazzolli i Galliana, Frankowski prezentuje własny projekt. Album składa się wyłącznie z jego kompozycji, formuła muzyki jest otwarta, posiada oryginalny i osobisty charakter. Frankowski łączy w jedno wiele elementów (tango, etno, klasykę), tworząc pomost między kulturami, stylami, sposobami ekspresji, a także – w wymiarze bardziej „globalnym” – między Argentyną i Europą (ze słowiańską nostalgią włącznie); to trochę tak, jak z jazzem europejskim, który, zachowując amerykański „trzon”, chętnie eksponuje to, co charakterystyczne dla Starego Kontynentu: folklor, skale, liryzm. Muzyka Frankowskiego odbiega od potocznego pojmowania fenomenu tanga. Jest nastrojowa, melodyjna, wyciszona.

Utwory posiadają zwartą budowę i klarowną formę często opartą na powtarzających się sekwencjach akordów. Każda kompozycja to odmienne spojrzenie na tango; mamy tu więc m.in. wersję „orientalną”, z brzmieniem sitaru i instrumentów perkusyjnych, neoklasyczną, gdzie prostej melodii przeciwstawiono odcinek minimalistyczno-repetytywny i quasi-barokową progresję; najbardziej wyrafinowanym utworem (forma, aranżacja, kolorystyka) jest Classic Dream z ekspresyjną introdukcją Jorgosa Skoliasa. Album kończy „wariant nowohucki”, gdzie pojawia się temat znanego songu (O Nowej to Hucie piosenka) oraz poetycki tekst (jakże gorzki!) recytowany przez lidera; utwór ten uświadamia nam, że stałym elementem tanga jest także smutek...

W nagraniach wzięli udział renomowani artyści: Wiesław Prządka (jako jedyny w Polsce gra na bandoneonie posiadającym identyczną mechanikę co instrument Piazzolli), gitarzysta Michał Nagy (Fryderyk 2002 za interpretację muzyki Piazzolli), skrzypek Paweł Wajrak (koncertmistrz Filharmonii Krakowskiej, członek grupy Piazzoforte) oraz perkusista Sławek Berny i Jorgos Skolias.

Autor: Bogdan Chmura