Kaczmarek by Możdżer

Leszek Możdżer

Frank & Roxanne; Violent Variation On Maya’s Theme; Postscriptum; Unfaithful (Piano Variation); Neverland – Piano Variation in Blue; Children Arrive; The Park on Piano; Nadchodzą Święta; At Home; Frascati; Neverland – Minor Piano Variation; Hania jest piękna; Evening – Piano Overture; Memories of the Evening; Buddy; Chasing Moth; After the End; Parker’s Dance Played on Piano; Parker & Hachi; Hachi, Parker & Cate – Memories; Buddy’s Memories
Muzycy: Leszek Możdżer, fortepian

No to trafia do naszych rąk album, o którym mówiło się sporo, acz cicho. Nie podgrzewały atmosfery kolorowe media, nie krzyczały do nas kolorowe billboardy anonsujące nadejście kolejnego Boga. No bo i po co? Ani muzyka, ani artyści stojący za tym krążkiem nie zwykli działać na zasadach showbiznesowego zgiełku. Nie chadzają na skróty, budując własną karierę i pozycję na rynku tyle samo konsekwentnie, co żmudnie. To jakość wynikająca z pracy i talentu oraz świadomości, że rzeczy mdłe i płytkie są ulotne.

„Kaczmarek By Możdżer” to swoiste podsumowanie dziesięcioletniej współpracy dwóch wybitnych polskich artystów. Jan A.P. Kaczmarek to mistrz gry na fidoli Fischera i  kompozytor wielokrotnie nagradzany za muzykę filmową. Już tylko z dziennikarskiego obowiązku dodam, że laureat Oscara za muzykę do filmu „Finding Neverland” („Marzyciel”). A Leszek Możdżer? Z grzeczności wobec naszych czytelników nic więcej tutaj nie napiszę. Ale pozwolę sobie do pewnego autocytatu. Onegdaj recenzując nienajlepszy album Możdżera wygrywającego ileś tam łatwych utworów na fortepian (skądinąd autorstwa innego znanego kompozytora filmowego), pozwoliłem sobie na dygresję, iż sama siła kompozycji tych utworów (czy może raczej jej brak) trudna jest do zmierzenia w kontekście improwizatorskiego geniuszu Możdżera. Dodałem wówczas, że Leszkowi Możdżerowi wystarczy postawić na pulpicie książkę telefoniczną, a i tak wyczaruje nam z niej cuda.

Jednak tutaj nasz pianista znalazł w kompozycjach Kaczmarka znakomity materiał do improwizacji, bowiem tematy mieszkającego od ponad 20 lat w USA artysty są piękne swoją prostotą i oczywistością. A Możdżer właśnie z takich melodyjnych, romantycznych perełek potrafi tworzyć nowe jakości. Posłuchajcie choćby Neverland – Piano Variation in Blue, opartej na jednym z głównych tematów filmu „Finding Neverland”. Czapki z głów! Podobnych cudeniek mamy tutaj ponad 20.

Świetnie też została zbudowana cała forma albumu. Jak choćby to, że po wspomnianym wyżej temacie pojawiają się kontrastując błyskotliwe jak kropelki wody nutki wygrywane staccato i sostenuto w Children Arrive.

Ten album to frapująca opowieść na fortepian solo. To po prostu piękna muzyka jest!

Autor: Piotr Iwicki