Komeda. Moja słodka europejska ojczyzna

Jan Ptaszyn Wróblewski Sextet

Geneza tego albumu sięga 1966 roku, gdy Joa­chim-Ernst Berendt zamówił u Komedy muzykę do tekstów poetów polskich w celu wydania płyty, która zyskała tytuł „Meine süsse Europäische Heimat – Dichtung und Jazz aus Polen”.

Całe przedsięwzięcie do tekstów m.in.. Szymborskiej, Miłosza, Wierzyńskiego, Baczyńskiego, Herberta, Iłłakowiczówny, Grochowiaka i Ważyka w przekładzie na niemiecki Karla Dedeciusa było kompletnie nieznane w Polsce z powodu niewielkiego nakładu płyty, która do kraju dotarła jedynie w pojedynczych egzemplarzach.

W 2013 roku z inicjatywy Krzysztofa Balkiewicza doszło do powtórnej realizacji, tym razem w języku polskim, z udziałem Andrzeja Seweryna. Rzecz miała miejsce 30 sierpnia 2013 roku w Klubie Wytwórnia w Łodzi. Było to wydarzenie nadzwyczajne, którego głównym aktorem dosłownie i w przenośni, stał się Andrzej Seweryn. Muzycy, mimo perfekcyjnego i zapewne bardzo pracochłonnego przygotowania, byli zaledwie tłem dla Seweryna. Zatem dobrze się stało, że dzień później została zarejestrowana część instrumentalna, która dawała szansę większego wyeksponowania muzyki Komedy. To obok Nighttime, Daytime Requiem finał ważnego, europejskiego i jazzowego okresu jego twórczości.

Seria utworów układa się tu w formę suity, którą brzmieniowo spaja to samo grono wykonawców, świetny zespół pod wodzą Jana Ptaszyna Wróblewskiego, tworzący „jedną z najsilniejszych ekip, z jakimi kiedykolwiek zdarzyło mi się pracować”. Ptaszyn dokonał dla potrzeb wersji instrumentalnej szeregu zmian, choćby w proporcjach improwizacji w stosunku do zapisanego oryginału. Album zawiera dwie płyty, z podobnym programem, pierwszy krążek z zapisem studyjnym, drugi zarejestrowany podczas koncertu we wrześniu 2016 roku w Tomaszowie Mazowieckim, bez udziału trębacza Roberta Majewskiego, którego zastąpił na saksofonie sopranowym Łukasz Poprawski. Ta zmiana wpłynęła radykalnie na stronę ekspresyjną całego przedsięwzięcia i wskazała na potencjał, jaki ciągle tkwi w wydawałoby się historycznym zapisie Komedy. Taki wniosek można wysnuć słuchając tego obszernego materiału, w którym niemal w każdym momencie wyczuwa się ową szczególną nutę komedowską i to uważam za naturalny, główny atut albumu.

Ale częścią tego wydawnictwa są także zamieszczone w książeczce teksty Michała Wilczyńskiego wzbogacone o wypowiedzi Ptaszyna, a także analiza Bogdana Chmury, w formie już dziś rzadko spotykanej w tego typu wydawnictwach. To wszystko daje rzadką szansę spokojnego prześledzenia i poznania kompozycji Komedy. Zaś wykonawcom należą się słowa ogromnego uznania za podjęcie zadania niełatwego, które z pewnością nie zainteresuje tzw. szerokiej publiczności, ale w przededniu 50-tej rocznicy śmierci kompozytora jest dokumentem bezcennym. Trochę szkoda, że nie wydano zapisu koncertu z udziałem Andrzeja Seweryna. Jeśli taki materiał istnieje, trzeba zrobić wszystko, by go w przyszłości opublikować.

Autor: Tomasz Szachowski