Kot (czy też kotka?)

Olo Walicki

Płytę należy traktować jako typowy concept album, za którego przygotowanie odpowiada Olo Walicki, autor materiału dźwiękowego i producent. Celowo nie napisałem „kompozytor”, zastępując to pojęcie słowami „autor materiału dźwiękowego”, gdyż zapisane na płycie dźwięki są w większości typowym materiałem ilustracyjnym, służącym „opakowaniu” poezji, która jest tutaj wyraźnie górą, nie będąc zmuszona udawać, że na mariażu straci lub zyska. 

Utwory zawarte na płycie to bowiem „opakowane” dźwiękami wiersze poetów nominowanych do nagrody Europejski Poeta Wolności 2012, przyznawanej co dwa lata przez Miasto Gdańsk. Wiersze są tłumaczone (a za tłumaczenie przyznawana jest odrębna nagroda), dzięki czemu możemy poznać ich tematykę i, przynajmniej po części, jakość. 

Nie należy rozpatrywać zawartości płyty w kategoriach „poezji śpiewanej”, która to kategoria jest na tyle popularna, że nie wymaga objaśnień. Choć przecież mamy na płycie do czynienia czasem z formą pieśni (Armi, mon ami!) czy zrytmizowaną melorecytacją (Dzieciak w misie), której towarzyszy unisonowy podkład instrumentalny. Całość jednak wydaje się ciążyć w kierunku recytacji na tle podkładu dźwiękowego – co zmusza do oceny adekwatności owego materiału ilustracyjnego. Tu rozchodzą się drogi moje i autora płyty, jeśli idzie o rozumienie „do­powiedzenia” słowa muzyką. Większość materiału ilustracyjnego uważam za przypadkowe i nietrafne usiłowania. Może to i dobrze – powiedziałby złośliwie tkwiący we mnie filolog – wiersze też, poza dwoma, nie są najwyższej próby…

Autor: Stanisław Danielewicz