Liberetto III

Lars Danielsson

Kolejny album Larsa Danielssona wydany przez niemiecką firmę ACT to, jak sugeruje tytuł, kontynuacja cyklu zapoczątkowanego w 2005 roku. Ogólna koncepcja tego projektu nie zmieniła się zbytnio. Muzyka prezentowana tu w dużym stopniu nawiązuje do poprzednich dwóch sesji – „Liberetto” i „Liberetto II”. Jest otwarta na różne style i gatunki, mocno odbiegające od głównego nurtu jazzu. Danielsson nie przejmuje się zbytnio granicami stylistycznymi, czy barierami czasowymi. Swobodnie czerpie inspiracje z różnych źródeł – z folkloru europejskiego (Skandynawia, Hiszpania), arabskiego (Maroko), harmonii klasycznej, muzyki ro­ckowej, a nawet popu. Wszystkie te elementy zgrabnie wykorzystuje nadając im ton osobistej narracji wypowiadanej językiem jazzowym. Ten eklektyczny obraz stanowi odzwierciedlenie bogatej osobowości lidera i jego szerokich horyzontów muzycznych.

Po kilku latach intensywnej działalności koncertowej zespół Danielssona jest znakomicie zgrany. Co prawda, zabrakło już oryginalnego pianisty z poprzednich dwóch edycji Liberetto – Tigrana, którego zastąpił utalentowany francuski pianista pochodzący z Martyniki – Grégory Privat. Jednak trzon zespołu, założenia artystyczne i – co najważniejsze – magiczne porozumienie muzyczne zostały zachowane.

„Liberetto III” składa się z dwunastu utworów napisanych przez Danielssona. Lider znów okazał się nie tylko wirtuozem kontrabasu i wiolonczeli, ale także świetnym kompozytorem. Zgrabne linie melodyczne tematów ubarwione są paletą kolorów brzmieniowych (zastosowanie obojów, egzotycznych instrumentów, dyskretnej elektroniki itp.) i szatą harmoniczną, której sekwencje akordów nawiązują do europejskiej muzyki neoklasycznej.

Atrakcyjnie brzmi także struktura rytmiczna poszczególnych utworów, często wzbogacona o rytmy w metrum nieparzystym 3/4, 5/4, 7/4, a także nieregularnie złożonym (15/8 i 5/8 – w utworze Lviv). Nie zabrakło też kompozycji swobodnie operujących przestrzenią – otwierające album Preludium wykonane w chwiejnym tempie rubato, czy nastrojowych ballad (Orationi, Berchidda, Dawn Dreamer, Mr. Miller – tytuł stanowi ukłon w stronę gościnnego gitarzysty Dominika Millera). Muzyczne podróże Danielssona zahaczają także o południe Europy i kraje Północnej Afryki. Egzotyczne inspiracje dają wyraz w utworach Gimbri Heart (lider gra tutaj na trzystrunowym instrumencie marokańskim gimbri), Taksim by Night oraz Sonata in Spain.

Zróżnicowany, złożony z jazzu i tak zwanej World Music, repertuar jest komunikatywny i powinien trafić do serc szerszego grona słuchaczy. Pomimo melancholii i zadumy zawartej w balladach zawiera też sporą dawkę pozytywnej energii i optymizmu. Poszczególne utwory wykonane są perfekcyjnie, z autentycznym przekazem i utrzymane na najwyższym poziomie artystycznym. Na uznanie zasługuje też realizacja i brzmienie tej płyty.

Jedynym elementem, który w moim odczuciu został osłabiony przez specyfikę pracy w studiu nagraniowym, jest dynamika i dramaturgia partii solistycznych oraz chwilami zbyt zachowawcza gra perkusisty Magnusa Öströma. 

Autor: Zbigniew Wrombel