Wytwórnia: ACT 9839-2 (dystrybucja GiGi)


You Don’t Know What Love Is
Around Bartok Bagatelle 4
Siciliana
African Heartbeat
Elm
Transition

Muzycy: Richie Beirach, fortepian; Gregor Huebner, skrzypce; Randy Brecker, trąbka; George Mraz, kontrabas; Billy Hart, perkusja

Recenzja opublikowana w Jazz Forum 4-5/2017


Live At Birdland New York

Richie Beirach & Gregor Huebner

  • Ocena - 5

Owocna współpraca obu współliderów tego projektu ma już ponad dwudziestoletnią tradycję. Podobnie można powiedzieć o pozostałych muzykach tego wspaniałego kwintetu. Panowie ci doskonale znają się z wielokrotnych koncertów i sesji nagraniowych. Tym razem spotkali się 25 i 26 sierpnia 2012 roku w słynnym nowojorskim klubie Bird­land. Koncerty te zostały nagrane i niedawno wydane przez firmę ACT jako urodzinowy prezent dla obu liderów. Richie Beirach i Gregor Huebner dokładnie 23 maja 2017 r. będą obchodzić okrągłe rocznice swoich urodzin – 70. i 50. Pozostali muzycy – Randy Brecker, George Mraz i Billy Hart – to czołowi artyści nowojorskiej sceny jazzowej, dobrze znani od kilku dekad na całym świecie.

Repertuar na płycie składa się z autorskich utworów oraz własnych opracowań dzieł kompozytorów muzyki klasycznej – Bacha i Bartoka, a także brawurowej wersji standardu jazzowego You Don’t Know What Love Is, czy ekspresyjnej interpretacji kompozycji Coltrane’a Transition. Można więc przyjąć określenie – współczesny Trzeci Nurt.

Imponują niezwykłe porozumienie i zespołowe zgranie muzyków. Być może wpływ na repertuar, koncepcje artystyczne i podejście do muzyki mają europejskie korzenie czterech członków tego kwintetu, także ich klasyczne wykształcenie muzyczne oraz studia kompozycji Huebnera i Beiracha u tej samej pani profesor – o nazwisku Ludmila Ulehla – w Manhattan School of Music.

Interpretacje wszystkich utworów są niezwykle atrakcyjne. Zachwyca piękne brzmienie skrzypiec i wirtuozeria Huebnera oraz dojrzała i efektowna gra Beiracha. Randy Brecker jest jak zwykle w świetnej formie. Sekcja George Mraz – Billy Hart kulturalnie akompaniuje i pomaga frontmanom, a także wykonuje kilka znakomitych partii solowych.

Ciekawie budowane są też napięcia muzyczne tego koncertu. Zróżnicowany charakter i wykonanie poszczególnych utworów podnoszą atrakcyjność tego albumu. Zaskakuje energetyczne, wręcz agresywne wykonanie pierwszego utworu, który zwykle jest postrzegany i grany jako romantyczna bal­lada.

Zakres dynamiki i przestrzeni muzycznej w wykonywanych utworach zmienia się
często. Mimo wielu kontrastów i zmiennych klimatów artystom udało się zachować proporcje między klasycyzującymi zwrotami harmonicznymi i melodycznymi, a nowoczesnym językiem improwizacji jazzowej. 


Autor: Zbigniew Wrombel

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm