Live At Jazz Standard

Mingus Big Band

Gunslinging Bird; New Now Know How; Self-Portrait in Three Colors; Birdcalls; E’s Flat Ah’s Flat Too (aka Hora Decubitus); Cryin’ Blues; Open Letter to Duke; Moanin’; Goodbye Pork Pie Hat; Song with Orange
Muzycy: Randy Brecker, Kenny Rampton, Earl Gardner, trąbki; Wayne Escoffery, Abraham Burton, saksofony tenorowe; Vincet Herring, saksofon altowy; Lauren Sevian, saksofon barytonowy; Frank Ku-Umba Lacy, Conrad Herwig, puzony; Earl McIntyre, puzon basowy, tuba; David Kikoski, fortepian; Boris Kozlov, kontrabas; Jeff „Tain” Watts, perkusja

„Każdy utwór to klasyk, każdy muzyk to mistrz, każdy utwór brzmi jakby był nowy, każdy muzyk podtrzymuje ducha Charlesa Mingusa i swinguje!” – tak pisał o najnowszej płycie legendarnej Mingus Big Band Michael Bourne z chicagowskiej stacji radiowej WGBO. I właściwie cóż więcej można dodać? Mingus Big Band, który w bieżącym roku świętuje dwudziestolecie swojego powstania, to jeden z tych wielkoformatowych ensembli, których muzyka, nieważne czy w wersji koncertowej czy płytowej, budzi podziw i szacunek. Poza wszystkim idea pracy z repertuarem Charlesa Mingusa to idea ze wszech miar szczytna.

Mingus Big Band prowadzony przez lata przez różnych liderów nie tylko przyczynia się do zachowania  muzyki swego duchowego ojca, ale także transponuje ją do nowych czasów. Oczywiście nie w taki sposób, w jaki chcieliby widzieć to piewcy jazzowej awangardy, ale wraz ze zmieniającym się na przestrzeni lat składem grupy zmienia się także wykonywana przezeń muzyka, zachowując jednak to, co w Mingusowskiej idei jazzu najważniejsze.

Nie wdawajmy się może teraz w ich wyliczanie, a zamiast tego rozkoszujmy się potężnym i sprężystym brzmieniem zespołu. Poddawajmy się z upodobaniem imponującej kolorem palecie barw jego kompozycji oraz wszechogarniającemu duchowi wspólnej improwizacji na 14 głosów. Tym bardziej, że zestaw utworów pomieszczonych na tej płytowej rejestracji koncertu sprzed dwóch lat zawiera  jedne z najwspanialszych kompozycji pióra Mingusa, od  najsłynniejszej Goodbye Pork Pie Hat czy kultowej Moanin’ po odrobinę mniej znane i rzadziej wykonywane jak New Now Know How.

„Live At Jazz Standard” to znakomita płyta, zagrana przez znakomitych muzyków w tym także mniej na razie znaną a wartą uwagi saksofonistkę barytonową Lauren Sevian. To także laureatka nagrody Grammy – za rok 2010 w kategorii najlepszej płyty z bigbandowym jazzem. Czy potrzeba więcej rekomendacji?

Najnowsze płytowe wydawnictwo grupy ukazało się z dala od rynku słynnych oficyn wydawniczych i jest wspólnym wysiłkiem zespołu oraz managementu klubu Jazz Standard, będącego od trzech lat nową siedzibą formacji. Nie spotkamy go więc raczej na sklepowych półkach, ale dostępny jest w Internecie.

Autor: Maciej Karłowski