Miles Davis At Newport 1955-1975: The Bootleg Series Vol. 4

Wytwórnia: Sony 88875081952

CD 1 –
Spoken Introductions by Duke Ellington and Gerry Mulligan;
Hackensack;
’Round Midnight;
Now’s the Time. Spoken Introduction by Willis Conover;
Ah-Leu-Cha;
Straight, No Chaser;
Fran-Dance Two Bass Hit;
Bye Bye Blackbird;
The Theme

CD 2 –
Gingerbread Boy;
All Blues;
Stella By Starlight;
R.J.;
Seven Steps to Heaven;
The Theme/Closing Announcement by Leonard Feather, Spoken Introduction by Del Shields;
Gingerbread Boy;
Footprints;
’Round Midnight;
So What;
The Theme;
Closing Announcement by Del Shields

CD 3 –
Miles Runs the Voodoo Down Sanctuary;
It’s About That Time/The Theme;
Band warming up/voice over introduction;
Turnaroundphrase;
Tune In;
Untitled Original;
Tune In;
Mtume

CD 4 –
Directions;
What I Say;
Sanctuary;
It’s About That Time;
Bitches Brew;
Funky Tonk;
Sanctuary

Muzycy: Miles Davis, trąbka, organy; Cannonball Adderley, saksofon altowy; Zoot Sims, John Coltrane, Wayne Shorter, saksofon tenorowy; Gerry Mulligan, saksofon barytonowy; Dave Liebman, Sam Morrison, saksofon sopranowy i tenorowy, flet; Gary Bartz, saksofon sopranowy i altowy; Thelonious Monk, Bill Evans, Herbie Hancock, fortepian; Chick Corea, fortepian elektryczny;
Keith Jarrett, fortepian elektryczny, organy; Pete Cosey, gitara, instr. perkusyjne; Reggie Luca, gitara; Percy Heath, Paul Chambers, Ron Carter, Dave Holland, kontrabas; Michael Henderson, gitara basowa; Connie Kay, Jimmy Cobb, Tony Williams, Jack DeJohnette, Al Foster, Ndugu Leon Chancler, perkusja; Don Alias, James Mtume Forman, instr. perkusyjne

Recenzję opublikowano w numerze 9/2015 Jazz Forum.

Miles Davis At Newport 1955-1975: The Bootleg Series Vol. 4

Miles Davis

Ocena - 5

Jest to czteropłytowy album wydany jako wolumen 4 w ramach „The Bootleg Series” z okazji 60. rocznicy pierwszego występu Milesa Davisa na najważniejszym na świecie festiwalu jazzowym. 20 lat to w wypadku takiego twórcy, jak Miles prawie trzy epoki w historii jazzu!

Płyta pierwsza to niewydany dotychczas materiał zarejestrowany przez Głos Ameryki podczas Newport Jazz Festival w 1955 roku (II edycji tej imprezy). Zapowiadają Duke Ellington i Gerry Mulligan, a w składzie jamowej grupy nazwanej All Star Jam Session Thelonious Monk, Zoot Sims, Gerry Mulligan, Percy Heath i Connie Kay. To przypomina skład z płyty „Miles Davis & Modern Jazz Giants” z 1954 roku (bez Mulligana i Simsa), ale tak naprawdę konstelacja dotąd nieudokumentowana na płytach.

Cześć druga płyty pierwszej zawiera rejestrację słynnego występu Sekstetu Davisa (w składzie znaleźli się Coltrane, Adderley, Evans, Chambers, Cobb) w 1958 roku z zapowiedzią Willisa Conovera, wydanego fragmentarycznie przez Sony Music. Płyta trzecia to ostatni wielki kwintet (Shorter, Hancock, Carter, Williams) w zapisie z 4 lipca 1966 roku z końcową zapowiedzią Leonarda Feathera i z 2 lipca 1967 z zapowiedziami Dona Shieldsa (wydano na „Live At Newport 1966-67”, Domino Jazz 2010).

Płyta trzecia to najpierw kwartet w zapisie z lipca 1969 (Corea, Holland, DeJohnette) potem septet z koncertu w Filharmonii w Berlinie z 1 listopada 1973 (Newport Jazz Festival in Europe) z zapowiedziami Ronnie’ego Scotta – ten drugi materiał dotychczas niewydany (kolekcja producenta), zapewne z powodu braków technicznych (m.in przesterowania, szumy, przydźwięki aparatury, w składzie tej grupy byli Dave Liebman, Pete Cosey, Reggie Lucas, Michael Henderson, Al Foster, Mtume). Dodatkowo w końcówce CD 3 mamy kompozycję Mtume z koncertu w Avery Fisher Hall z 1 lipca 1975 r. w zbliżonym składzie.

Płyta czwarta to rejestracja z Neue Stadthalle z Dietikon ze Szwajcarii (Newport Jazz Festival in Europe 1971) zrealizowana przez SRF (Schweizer Radio und Fernsehen), dotąd niewydana na płycie. Obok Davisa zagrali Gary Bartz, Keith Jarrett, Michael Henderson, Ndugu, Don Alias i Mtume.

Warto porównać nagrania niepublikowanych dotychczas koncertów z odpowiadającymi im (mniej więcej) płytami studyjnymi. Moim zdaniem, pomijając braki techniczne, porównanie wypada na korzyść nagrań live, gdzie muzycy są bardziej ekspresyjni i w większym stopniu zaznaczają swą indywidualność, co np. potwierdzają obszerne solowe partie Jarretta na fortepianie elektrycznym w Dietikon w Szwajcarii czy Dave’a Liebmana w Berlinie.

Komentarz opracowany przez Ashleya Kahna (autora m.in. książki „Kind of Blue: The Making of the Miles Davis Masterpiece”) zawiera masę interesujących szczegółów dotyczących konkretnych koncertów, wzbogaconych o wypowiedzi muzyków i może przede wszystkim sędziwego twórcy Newport Jazz Festival George’a Weina, który 3 października tego roku skończy 90 lat! We wstępie do albumu Wein porównuje jazz do talii kart, w której Miles Davis pełni rolę Asa. I konkluduje: „He was always a major attraction for us and he created some of the most important music that ever happened at Newport”.

Autor: Tomasz Szachowski