Wytwórnia: Intakt CD 350


A Lotus Speaks
Of First Importance
Helix
Per 1
Molecular
Cesaire
Neosho
Per 2
Breaking Code
An Anguish Departed
Loverly


Muzycy
: James Brandon Lewis, saksofon tenorowy; Aruán Ortiz, fortepian, Brad Jones, kontrabas, Chad Taylor, perkusja


Recenzja opublikowana w Jazz Forum 12/2020


Molecular

Lewis Quartet

  • Ocena - 4

James Brandon Lewis to nowa i od razu wyrazista osobowość na nowojorskiej scenie jazzowej. Został niedawno uznany za wschodzącą gwiazdę saksofonu tenorowego w ankiecie krytyków magazynu „Down Beat” 2020. Brandon Lewis jest też utalentowanym kompozytorem i charyzmatycznym improwizatorem obficie czerpiącym z klasyki amerykańskiego jazzu, a z racji młodego wieku (37 lat) także muzyki hip-hop. „Staram się być artystą, a zarazem człowiekiem, na którego bezpośredni wpływ ma samo życie” – oto jego aktualny „point of view”. W folderze albumu „Molecular” powołuje się jeszcze na kilka innych inspiracji: spirituals, duchowość, Afrykę, współczesne malarstwo, literaturę, a także fizykę i biologię molekularną. Jednak który z amerykańskich muzyków nie wskazuje na wielość inspiracji? Robią to prawie wszyscy, wypełniając obowiązkową częścią muzycznego marketingu.

Gdy jednak przystąpimy do słuchania jego najnowszej (siódmej w dyskografii) płyty, szybko przekonamy się o muzycznej erudycji, wielkiej wyobraźni i bezpośredniości dalekiej od akademickich postaw. Muzyka Jamesa Brandona Lewisa przypadnie do gustu zarówno jazzowym purystom, jak i zwolennikom awangardy, a to już spory wyczyn. Starsi melomani usłyszą w muzyce saksofonisty wyraźne wpływy klasyków, takich jak John Coltrane, Sonny Rollins, Dewey Redman, Branford Marsalis; młodsi coś w stylu Masady Johna Zorna – Neosho – utwór ut­rzymany w tonacji mollowej i charakterys­tycznym, jakby hebrajskim systemie modalnym, ponadto energię i pulsację muzyki hip-hop lat 90.

Liderowi towarzyszą wytrawni uczestnicy wielu nagraniowych sesji i tras koncertowych. Sekcja wraz z błyskotliwym pianistą doskonale realizuje powierzone zadania, a w improwizacjach nie odstępuje solisty na krok, jak w dynamicznym Helix, gdzie temat artykułowany przez saksofonistę brzmi jakby był preparowany przez didżeja, albo jak w transowym An Anquish Departed. Utwór tytułowy spaja wszystkie te elementy w spektakularną jedność, to prosta forma oparta na saksofonowym riffie gdzie pentatonika, elementy muzyki wschodniej, spirituals i brzmienia współczesne doskonale do siebie pasują.


Autor: Andrzej Kalinowski

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm