Mondenkind

Michael Wollny

Michael Wollny to obecnie jeden z najbardziej pożądanych przez rozmaite festiwale pianista jazzowy w Europie. Poza prowadzeniem własnego tria (z Christianem Weberem i Erikiem Schaeferem), niemiecki instrumentalista i kompozytor zyskał też olbrzymie uznanie dzięki współpracy z Heinzem Sauerem. Po kilkunastu albumach nagranych na przestrzeni 15 lat w rozmaitych konfiguracjach personalnych, swą kolejną płytę postanowił po raz pierwszy nagrać solo.

„Mondenkind” („Dziecko księżyca”) to album stworzony pod wpływem rozważań na temat samotności człowieka w nieodkrytej przestrzeni kosmicznej. Okazją ku temu była 50. rocznica historycznej podróży na Księżyc trójki amerykańskich astronautów: Neila Arm­stronga, Edwina „Buzz” Aldrina i Michaela Collinsa, z których ostatni dokładnie przez 46 minut i 38 sekund okrążał Księżyc straciwszy jakikolwiek kontakt zarówno z Ziemią, jak pozostałymi uczestnikami wyprawy. Dokładnie tyle trwa też niniejszy album.

Czas pandemii i przymusowej izolacji, w którym powstała płyta (kwiecień 2020), okazał się dla Wollny’ego idealną porą do realizacji samodzielnych nagrań w berlińskim Teldex Studio. Pianista zasiadł do instrumentu w okresie, gdy cały świat stał się jakby mniejszy, a jego puls stracił regularny rytm. Pozwoliło to mu zagłębić się w muzykę we własny osobisty sposób, wyciszyć się, oddać natchnieniu i inspiracjom, które spełniły się poprzez muzykę.

W programie albumu znajdziemy 10 autorskich tworów, a także interpretacje utworów z dorobku m.in. Tori Amos, Rudolpha Hindemitha i Albana Berga. Wszystkie jednak tematy dotyczą samotności i alienacji. Czyni to z „Mondenkind” album bardzo stylowy i wyciszony, o sprecyzowanej koncepcji i jedynym w swoim rodzaju klimacie. Ta płyta urzeka i czaruje od pierwszego do ostatniego dźwięku docierającego do nas z dużego koncertowego instrumentu. Jest tu przestrzeń i dużo powietrza, a jednocześnie intymność i wrażenie bezpośredniego obcowania z muzyczną materią.

„Mondenkind” to piękny, nastrojowy album o ujmującej klimatem koncepcji, odsłaniający olbrzymie możliwości Wollny’ego w konwencji solo piano. Powstałą w tym szczególnym okresie płytą pianista wkracza w kolejny etap swej artystycznej drogi. Jeszcze do niedawna postrzegany jako młody, obiecujący muzyk, dziś jawi się nam jako w pełni dojrzały artysta.

Autor: Robert Ratajczak