Nika’s Dream

Nika Lubowicz

Przypominacie sobie te napisy na pierwszych stronach amerykańskich książek: „3 months on The New York Times bestseller list”? To musi być już drugie wydanie, lub co najmniej dodruk. Miałem podobne wrażenie czytając książeczkę dołączoną do płyty 

„Nika’s Dream”. Jest w niej siedem krótkich recenzji naszych największych gwiazd jazzu. Wszystkie bardzo pochlebne. I ja teraz miałbym czelność napisać coś innego?

A teraz poważnie: debiutancka płyta jest wysmakowana w każdym szczególe. W każdym, więc nie będę już wszystkiego omawiał (np. po-mysłu, tytułu, projektu graficznego, kompozycji całości, formy itp.), ale podkreślić muszę udział znakomitych muzyków, którzy zapewnili odpowiedni poziom wszystkim nagraniom. 

Nika Lubowicz, którą zawsze lubiłem i ceniłem, pokazała tu wszystkie swoje zalety i talenty. Potrafi doskonale zaśpiewać wszystko i ta płyta jest jej wizytówką. Jednocześnie jest to pewna słabość, bo zupełnie nie mogę zgadnąć, w jakim charakterze będzie następna płyta, w czym Nika będzie się specjalizowała? Jest już znana w środowisku, ma za sobą debiut płytowy i może dzięki temu zacznie zdobywać popularność. Co będzie śpiewać? Jest niewiarygodnie sprawna technicznie (to odróżnia ją od wielu 

znanych już wokalistek), nie brak jej oryginalności w pomysłach kompozycyjnych i aranżacyjnych (swoją drogą chciałbym dowiedzieć się, kto był autorem poszczególnych opracowań zamieszczonych na płycie), wykształcenie ma wszechstronne, dziś wydaje się, że może wszystko. Co zrobi? Potrafi zachwycić i zaskoczyć delikatną barwą głosu, nastrojem, precyzją wykonania. Możliwości ma ogromne. Jak powiedział Jan Ptaszyn Wróblewski: „piekielnie udany debiut”.

Wytwórnia For Tune złagodziła swój wizerunek wydając tę płytę – i to znakomita decyzja. To piękna – i bardzo ciekawa pod wieloma względami – płyta.

Autor: Ryszard Borowski