Wytwórnia: Allegro Records 036


North Park
Max Power
Floating
Basic Needs
Double Schuffle
Don’t Kiss My Jacket
Fit Society
Dogs on Tour


Muzycy:
Wojciech Staroniewicz, saksofony; Erik Johannessen, puzon; Dominik Bukowski, wibrafon; Paweł Urowski, kontrabas; Przemysław Jarosz, perkusja


Recenzja opublikowana w Jazz Forum 4-5/2019


North Park

Wojciech Staroniewicz

  • Ocena - 5

Muzycy uczestniczący w najnowszej sesji trójmiejskiego saksofonisty, kompozytora i producenta Wojtka Staroniewicza to grono doskonałych europejskich artystów, którzy mieli okazję już wielokrotnie razem współpracować w ramach rozmaitych projektów. Każdy z nich reprezentuje osobisty sposób postrzegania muzyki improwizowanej i prowadzi równolegle własne formacje. Połączenie ich sił na jednej płycie gwarantuje muzykę na najwyższym poziomie.

Warto wspomnieć, że z wywodzącym się ze znakomitej norweskiej formacji Jaga Jazzist puzonistą Erikiem Johanessenem, Staroniewicz równolegle współtworzy grupę Loud Jazz Band. Stąd niejednokrotne skojarzenia z tym zespołem podczas słuchania wspólnych partii obu instrumentalistów na „North Park”.

Saksofonista przygotował zestaw pod każdym względem „dopieszczonych” kompozycji. Znajdziemy tu piękne melodie i zachwycające harmonie, znakomite partie solowe poszczególnych instrumentów, a nawet ocierającą się o free szczyptę improwizacyjnego szaleństwa (Basic Needs, a przede wszystkim finał zamykającego album Dogs on Tour). Jednak mimo iż album nagrany został w pięcioosobowym składzie, „North Park” przynosi wiele utworów o bardzo kameralnym, niemal intymnym brzmieniu. Takim jest choćby otwierający program utwór tytułowy, czy przepiękna, bardzo rozbudowana ilustracyjna ballada Floating.

O swego rodzaju zadumie i melancholii dostrzegalnych w nowej muzyce Staroniewicza, decyduje zapewne nie tylko udział w przedsięwzięciu skandynawskiego muzyka, ale też miejsce realizacji nagrań, jakim jest pięknie położone w górskiej scenerii Studio Monochrom. Idealnie w klimat albumu wpasował się wibrafon Dominika Bukowskiego, którego krystaliczne brzmienie stanowi znakomitą przeciwwagę dla partii dętych. Paweł Urowski i Przemysław Jarosz stanowią idealnie współpracujący tandem, a ich solowe wycieczki to kolejne ornamenty wzbogacające nowe utwory Staroniewicza (choćby partia kontrabasu podczas Double Shuffle, czy perkusyjne „szaleństwo” wieńczące Don’t Kiss My Jacket).


Autor: Robert Ratajczak

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm