Opera

Danilo Rea & Flavio Boltro

Lasciatemi morire; Toccata from Orfeo; Dal tuo stellato soglio; Vaga luna che inargenti; Sinfonia dal Barbiere di Siviglia; Caro mio ben; Piango, gemo, sospiro e peno; E lucevan le stelle; O mio babbino caro; Casta Diva; Sonfonia dal Guglielmo Tell; Io son l’umile ancella
Muzycy: Danilo Rea, fortepian; Flavio Boltro, trąbka

Trzeba nie lada odwagi, by wyobrazić sobie melodie operowe wyłącznie na dwa instrumenty i do tego jeszcze na jazzowo. Operowa tradycja syntezy sztuk stała się dla dwóch włoskich muzyków punktem wyjścia do swobodnego poruszania się w przestrzeni muzycznych innowacji.

Odpowiadając na propozycję szefa wytwórni ACT Siggiego Locha, pianista Danilo Rea miał już za sobą spore doświadczenie w odczytywaniu operowych melodii na jazzowo. Pierwszą próbą, podjętą w tym kierunku przez absolwenta klasy fortepianu Akademii Santa Cecilia w Rzymie, był wydany w 2004 roku solowy album „Lirico”. Tym razem do wspólnego nagrania „Opery” Rea zaprosił jednego z czołowych włoskich trębaczy jazzowych, Flavio Boltro. Mimo że muzycy znali się już od wielu lat, dopiero w ubiegłym roku podjęli pracę nad wspólnym projektem. Absolwent Akademii w Turynie grywał już wcześniej w orkiestrach symfonicznych i – jak podkreśla Danilo Rea – wręcz idealnie pasował do operowego przedsięwzięcia. Ze swoim klasycznym wykształceniem okazał się otwartym na eksperymentowanie muzyczne artystą.

Na repertuar „Opery” składają się utwory kompozytorów włoskich od XVI do XX wieku (Monteverdi, Rossini, Bellini, Giordani, Vivaldi, Puccini oraz Cilea). Muzykę zarejestrowano w legendarnym zamku Schloss Elmau w Alpach Bawarskich. W jego wnętrzach powstało już kilka albumów artystów współpracujących z wytwórnią ACT. Instrumenty brzmią tutaj znakomicie, tak w studiu, jak i na koncercie, z niespotykaną dotąd jakością dźwięku. W przypadku „Opery” ich walor podkreśla dodatkowo barwa dwóch fortepianów marki Steinway. Album, nagrany 9 grudnia 2010 roku, zawiera także cztery utwory zarejestrowane „na żywo”. To kolejny dowód na to, jak niepowtarzalną atmosferę zamkowych koncertów tworzy bawarski Schloss Elmau.

I oto mamy na scenie dwóch bardzo kreatywnych improwizatorów: Danilo Rea to pianista-wirtuoz, subtelnie celebrujący każdy dźwięk, z dużą głębią, emocjonalnie. Zdaniem artysty, przy utworach operowych granych na jazzowo „trzeba innego podejścia, trzeba improwizować w zupełnie inny sposób. (…) Najważniejszą rzeczą jest szacunek dla melodii, dlatego nie należy dokonywać zbyt wielu zmian harmonicznych”.

Z kolei trąbka Flavio Boltro ma klasyczny, prosty dźwięk – chwilami przypomina nawet brzmienie znane z bachowskich kompozycji. W muzyce z albumu „Opera”, którą proponuje nam tandem włoskich jazzmanów, kluczowe dla jej interpretacji pozostają oryginalne melodie operowe. Połączenie brzmienia z delikatnym fortepianem eksponuje niezaprzeczalne piękno operowych kompozycji, dodając muzyce jeszcze większej dramaturgii (E lucevan le stelle Pucciniego oraz Caro mio ben Giordaniego). Zadziwiające, jak wiele miejsca i możliwości do brawurowych jazzowych improwizacji znaleźli muzycy w tych klasycznych kompozycjach. Jako przykład wystarczy wymienić spośród nagrań studyjnych utwór Sinfonia dal Barbiere di Siviglia Gioacchino Rossiniego. Jednym z głównych smaczków i zarazem punktem kulminacyjnym albumu jest koncertowe wykonanie Sinfonia dal Guglielmo Tell Rossiniego. To prawdziwe jazzowe arcydzieło. Muzycy duetu, oczarowani melodią, dali się ponieść szokującej jazzowej improwizacji, „przebiegając” w niej przez boogie i bop aż po rejestry free jazzowe. A my wraz z rozpędzonym duetem bierzemy udział w tym szalonym jazzowym galopie, słuchając z zapartym tchem dźwięków, w wyobraźni płynących z grudniowej scenerii bawarskiego zamku Elmau.

Autor: Jan Cegiełka