Overpass

Marc Johnson

Jest niezwykle aktywnym kontrabasistą, choć swą poprzednią płytę autorską wydał aż dziewięć lat temu, a tę nagrał w 2018 r. Jak sam wspomina, miał szczęście pod koniec lat 70. być zaproszonym do współpracy przez geniusza klawiatury Billa Evansa. Taka nobilitacja na początku drogi artystycznej młodego muzyka zobowiązuje. Trudno wskazać w dorobku Marka Johnsona pozycje słabsze. Obojętne, czy był to jego projekt, czy też grał u kogoś w zespole – zawsze serwował najwyższy standard wykonawczy.

Chyba za wyjątkiem wszelkiej maści klawiaturzystów i gitarzystów, reszta jazzmanów musi „dorosnąć” do tworzenia projektów solowych i taki proces zabiera nieraz lata. Mająca przeciętnie trzy kwadranse płyta musi w tym wypadku demonstrować wirtuozerię i inwencję twórczą śmiałka, nie może razić nudą, a pokonanie tych trudności nie wszystkim się udaje. W historii jazzu mamy już wiele albumów nagranych na kontrabasie solo, ale propozycja Johnsona należy do tych najbardziej wartościowych i zarazem atrakcyjnych.

Kontrabasista dysponuje bezbłędną techniką i wyśmienitym wyczuciem estetycznym. Jego instrument posiada głębię brzmienia, a on z lekkością układa na nim pochody chromatycznych akordów.

Album otwiera interpretacja przebojowego Freedom Jazz Dance Eddie’ego Harrisa z charakterystycznym riffem przeplatanym krótkimi fragmentami improwizacji; tym sposobem artysta utrzymał taneczny rytm i zademonstrował kunszt improwizatorski. Poruszająca interpretacja tematu Nardis Milesa Davisa ma dla Johnsona szczególne znaczenie sentymentalne, bo grywał go jeszcze z Evansem.

W podanej z rozmachem autorskiej kompozycji Samurai Fly Johnson nakłada dwie partie grane smyczkiem na linię podkładu rytmicznego uzyskując znakomity efekt polifonicznej gry zespołowej. W balladowej wersji filmowego fragmentu Love Theme from Spartacus oraz w romantycznym temacie Life of Pal kontrabas wciąga nas w nastrój kontemplacyjny. W takiej też aurze utrzymany jest kolejny utwór And Strike Each Tuneful String uwypuklający magię brzmienia dolnego rejestru kontrabasu. Potężny podkład aktywowanych czterech strun w kompozycji Yin and Yang wspaniale kontrastuje z liryczną linią melodyczną prowadzoną arco. Tę świetnie skrojoną płytę zamyka sugestywnie zapętlona galopka w Whorled Whirled World.

Autor: Cezary Gumiński