Wytwórnia: Tomasz Jaśkiewicz

Play The Blues

Wynton Marsalis & Eric Clapton

  • Ocena - 5

CD – Ice Cream;  Forty-Four; Joe Turner’s Blues; The Last Time; Careless Love; Kidman Blues;  Layla; Joliet Bound; Just a Closer Walk with Thee (feat. Taj Mahal); Corrine, Corrina (feat. Taj Mahal)
DVD – Ice Cream;  Forty-Four; Joe Turner’s Blues; The Last Time; Careless Love; Kidman Blues;  Layla; Joliet Bound; Just a Closer Walk with Thee (feat. Taj Mahal); Corrine, Corrina (feat. Taj Mahal); Stagger Lee
Muzycy: Wynton Marsalis, Marcus Printup, trąbka; Eric Clapton, gitara, śpiew; Dan Nimmer,  fortepian; Victor Goines, klarnet; Chris Crenshaw, puzon, śpiew; Don Vappie,  banjo; Chris Stainton, instr. klawiszowe; Carlos Henriquez, kontrabas; Ali Jackson, perkusja

Wynton Marsalis jak u siebie w Jazz at Lincoln Center, Eric Clapton zaś jak to w gościach – garnitur i lekki, dobrze maskowany brak pewności siebie. U Marsalisa wszyscy w garniturach i na siedząco – maestro wywodzi się z klasyki i wysublimowanego jazzu. Cały sztafaż raczej się nie kojarzy z bluesem, jednak w tym przypadku chodzi o ten w archaicznym nowoorleańskim stylu, na który złożyła się muzyka irlandzka, psalmy religijne, a także muzyka afrykańska i Negro Spirituals. Styl Nowego Orleanu dobrze pasuje do zamierzenia, gdyż tam narodził się jazz i blues. Instrumentacja oddaje skład zespołu Kinga Olivera, do którego dodano gitarę i piano. Tak zakreślono ramy dla tego ciekawego projektu.

Wynton Marsalis brał udział w nagraniach płyty Erica Claptona w 2010 roku, i można przypuszczać, że przy tej okazji zetknął się z ogromną wiedzą swojego gościa. Dogłębną znajomość amerykańskiego bluesa, jego stylów, historii, wybitnych artystów – Eric Clapton wydaje się mieć w małym palcu. Właśnie on w porozumieniu z dyrektorem artystycznym Jazz at Lincoln Center Orchestra wybrał utwory do tego koncertu. Jest to wybór eksperta, oparty na solidnej znajomości tematu.

Dwaj główni bohaterowie pochodzą z różnych muzycznych światów, o ile jednak Wynton Marsalis realizował wcześniej projekty wspólne z artystami spoza dziedziny jazzowej, o tyle Eric Clapton do tej pory przynajmniej nie wykazywał dążenia do kontaktów z muzyką stricte jazzową. Jest okazja, by zweryfikować dawną wypowiedź Claptona: „mogę grać tego blues, a dopóki mnie nie posadzą w jazzbandzie” – co tu właśnie się stało!

Jest z pewnością korzystniej odtworzyć najpierw dysk DVD, tu wszystko „widać i słychać” jak na dłoni. Jest dla mnie naprawdę fascynującą sprawą oglądać na żywo wzajemne relacje muzyków, ich reakcje na sola kolegów, dyscyplinę i zaangażowanie. Widoczna jest ta tajemnicza chemia wśród ludzi połączonych wspólnym rozumieniem muzyki, które z widoczną satysfakcją odnajdują u pozostałych.

Zaczyna się żywym Ice Cream, potem esencja bluesa Forty-Four, Careless Love (śpiewała to Bessie Smith w 1925), Kidman Blues Williamsa – i nagle Layla! Warto zauważyć to wykonanie! Był ten utwór jedynym wybranym do wykonania nie przez Erica Claptona, a na sugestię basisty. Koncert uświetnił charyzmatyczny Taj Mahal śpiewając solennie Just a Closer Walk with Thee, i to musiało się skończyć bisem.

Wynton Marsalis i band to klasa. Ludzie przepojeni muzyką, która wypływa z nich w absolutnie stylowej formie. Wynton oprócz wspaniałych swoich, gra dźwięki Armstronga, oprócz obowiązkowych fraz prezentuje swoje, a wszystko pracuje na korzyść całości – rozumiemy skąd się bierze moc tradycyjnego jazzbandu. Jak zauważyłem, jego wkład obejmował również udział w sekcji rytmicznej i wokale! Wynton Marsalis i muzycy JALC zrobili znaczący krok w kierunku stylu muzycznego Erica Claptona, dalej jednak muzyka pozostała nietknięta w swoim zamierzonym wyrazie. Z kolei to, co musiał zrobić Eric, jest miarą jego formatu – grając partie rytmiczne, także solówki w każdym utworze, oraz śpiewając większość repertuaru – z niezwykłą łatwością stał się po prostu członkiem zespołu. Trzeba też dodać, że nie miał wiele czasu na próby. Moje wrażenia to same pozytywy – bardzo dobrze śpiewa, brzmienie gitary i gra, wszystko trafione w punkt. Koncert z atmosferą – Święto Muzyki można powiedzieć!

 

Autor: Rhino 8122 79759 0 CD & DVD

  MKIDN stoart       stoart       stoart     psj      ejm