Signature Edition 3

Lars Danielsson

CD 1 – Eden; Song for E.; December; Pasodoble; Afterglow; Suffering; The Linden; Folk Song (to All Children); Cornelia; Ironside; Daughter’s Joy; Falling Down
CD 2 – Asta; Bird Through the Wall; From Above; Les Coulisses; Tarantella; Both Sides Now; Bibor No Azora; The Madonna; Praying; Little Jump; Hymn; Far North
Muzycy: Lars Danielsson, kontrabas, wiolonczela, marimba, wibrafon, celesta, syntezator; oraz wielu innych muzyków w różnych konfiguracjach

Dwupłytowy album Larsa Danielssona „Signature Edition 3”, wydany przez niemiecką firmę ACT, to osobiście dokonana przez niego kompilacja utworów z jego płyt nagranych wcześniej dla tej samej wytwórni: „Libera Me” (2004), „Tarantella” (2009), a także innych projektów, jak „Poems” (1991), „Origo” (1997), czy „Pasodoble” (2007). Są też fragmenty nagranych z jego udziałem płyt innych artystów, jak Viktoria Tolstoy – „My Swedish Heart” (2005) czy Ulf Wakenius –  „Forever You” (2004).

Jak się nietrudno domyślić, kompilacja ta jest dosyć eklektyczna i bogata w utwory o bardzo zróżnicowanej stylistyce i palecie brzmieniowej. Lista uczestniczących tu artystów jest raczej długa i zawiera takie nazwiska jak Bobo Stenson, Leszek Możdżer, Dave Liebman, Marilyn Mazur, Zohar Fresco, Adam Nussbaum, Caecilie Norby, Mathias Eick, Eric Harland oraz wielu innych. W kilku utworach pojawia się też orkiestra Duńskiego Radia.

Kompilacja zawiera sporą, ponad dwugodzinną porcję wspaniałej muzyki o różnym nastroju, nieco melancholijnej i lirycznej. Danielsson ma niesamowity zmysł do tworzenia ładnych melodii, które pozornie łatwo wpadają w ucho, jednak są wyrafinowane i, co najważniejsze, chwytają za serce. Jego gra na basie i wiolonczeli jest świetna. Basowe i wiolonczelowe solówki są błyskotliwie wykonane. Starannie wyważone, stanowią harmonijną i spójną całość i nie zakłócają formy poszczególnych utworów.

Album zawiera zarówno utwory kameralne: duety, tria, jak i większe comba instrumentalne i wokalne, a także  duże formy z udziałem orkiestry filharmonicznej. Ogólnie mówiąc mieszanka ta stanowi ciekawy konglomerat współczesnej muzyki jazzowej, etnicznej, klasycznej (postimpresjonistycznej). Nie brakuje nowoczesnych brzmień, loopów i sampli w stylu chill out. Jest czego słuchać, aczkolwiek miłośnicy jazzu ortodoksyjnego przypuszczalnie nie będą usatysfakcjonowani.

Trudno mi wymienić tytuły utworów, które szczególnie zasługują na wyróżnienie, ponieważ w moim odczuciu każda kompozycja jest na wysokim poziomie artystycznym i stanowi odrębne dzieło.

Autor: Zbigniew Wrombel