Sinatra With Matt Dusk, Vol. 2

MATT DUSK

„Kocham muzykę Sinatry. Niekoniecznie chciałem wydawać płytę, bardziej chodziło o to, żeby utrwalić moją miłość do tej muzyki” – tymi słowami Matt Dusk w październiku roku 2020 promował pierwszą edycję swojego Wielkiego Amerykańskiego Śpiewnika „Sinatra With Matt Dusk”. W rok po tym wydarzeniu powrócił z analogicznym pomysłem i tak jak poprzednio zaprosił do współpracy polskich wykonawców.

Matt Dusk jest dobrze znany polskiej publiczności (m.in. z Jazz Jamboree 2008). Od tamtego momentu ten „kanadyjski Sinatra” zdążył podjąć współpracę z połową naszej rodzimej sceny muzycznej, i to bez wyraźnego „centrum tonalnego”. W jego projektach muzycznych pojawili się bowiem tacy wykonawcy jak Margaret, Sanah, Rafał Brzozowski, Aga Zaryan, Edyta Górniak, ale też – pośmiertnie – Zbigniew Wodecki (nagranie z wykorzystaniem archiwalnej ścieżki wokalnej artysty). Pod koniec roku 2021 do tej plejady dołączają: Natalia Kukulska, Andrzej Piaseczny, Kuba Badach (ponownie) oraz… Ewa Bem!

Omawiany album jest kolejnym z serii „The Great American Songbook” zawierającej nieśmiertelne standardy muzyki amerykańskiej, śpiewane od pokoleń przez całe rzesze wykonawców. To, co wyróżnia propozycje Duska, to „swojski” akcent pod postacią dodatkowych polskich słów, napisanych do niektórych z piosenek i wyśpiewanych w duecie z Kanadyjczykiem przez naszych rodzimych wykonawców.

W tegorocznej edycji „śpiewnika” odnaleźć można ukłon wykonany w kierunku legendarnej grupy Rat Pack (F. Sinatra, D. Martin, S. Davis Jr.), którą lider „wskrzesił” w osobach Andrzeja Piasecznego, Kuby Badacha i siebie samego. Wspólnie wykonują oni polskojęzyczną wersję utworu That’s Life (Żyć tak, sł. Natalia Kukulska), a autorka tekstu do tej piosenki śpiewa jeszcze utwór One Note Samba (Samba na jedną nutę, sł. Jonasz Kofta), oczywiście w duecie z gospodarzem projektu.

Atrakcyjnym bonusem jest Fly Me to the Moon, duet Duska z prawdziwą gwiazdą polskiej wokalistyki jazzowej – Ewą Bem (świetne scat-solo!), będącą w mojej opinii czymś w rodzaju Świętego Graala, którego – jak się wydaje – przez te wszystkie lata poszukiwał wśród polskich wykonawców jazzujący Kanadyjczyk. Polecam ten album każdemu, kto lubi stare, dobre piosenki wpisane w brzmienie dużej jazzowej orkiestry, która dodatkowo swinguje w takt stylowych aranżacji.

Na sam koniec ciekawostka z historii związana z postacią bohatera albumu – Franka Sinatry. Ten prawdziwy król swingowej piosenki także śpiewał w języku polskim! Stało się to za sprawą filmu „The Miracle of the Bells” (1948, reż. Irving Pichel), w którym wykonał on utwór Ever Homeward, czyli angielską wersję Powrotu – starej polskiej piosenki do muzyki Kazimierza Lubomirskiego. Tuż po realizacji filmu Sinatra zarejestrował utwór ponownie, tym razem z fragmentem w języku polskim. Kto wie, być może Matt Dusk usłyszał kiedyś to nagranie i to właśnie ono sprawiło, że…

Autor: Janusz Szrom