Skłamałabym

Anna Maria Jopek

Skłamałabym; Nie omijaj mnie; Tigghy Dingghy Ya-Hara; Jakby nic się nie stało; Daleko; Lina Lou
Muzycy: Anna Maria Jopek, wszystkie głosy; Dhafer Youseff, głos; Leszek Możdżer, fortepian; Tord Gustavsen, fortepian; Krzysztof Herdzin, instr. klawiszowe; Paweł Bzim Zarecki, instr. klawiszowe; Marcin Kydryński, gitary; Christian McBride, kontrabas; Richard Bona, fodera bass; Manu Katche, perkusja; Mino Cinelu, instr. perkusyjne; Orkiestra Sinfonia Viva; Kwartet smyczkowy

Płyta ta zawiera sześć kompozycji (w tym pięć premierowych), które zostały nagrane już w sesji zwieńczonej albumem „ID”, ale z różnych przyczyn się na nim nie znalazły. Jedynie tytułowa piosenka autorstwa Marcina Kydryńskiego była już wcześniej prezentowana. Każdy z zamieszczonych utworów odwołuje się do innych korzeni stylistycznych.

Skłamałabym stanowi fuzję muzyki latynoskiej i popularnej, świetnie zresztą zaaranżowanej przez Krzysztofa Herdzina, a Nie omijaj mnie prezentuje specyficzną alegorię rocka zderzoną z klasycznym kwartetem smyczkowym. Tigghy Dingghy Ya-Hara to quasi afrykański folklor wykonywany a cappella z dodaniem efektów onomatopeicznych,  a następująca po nim ballada, Jakby nic się nie stało, sięga do idiomu jazzowego skonfrontowanego z muzyką komercyjną i zderzonego dodatkowo z kontrapunktami oboju, kojarzonymi silnie z muzyką poważną. Daleko, jest wzruszającym, intymnym hymnem kobiety, a kończące całość Linda Lou przywołuje świat muzyki filmowej.

Cały ten projekt ukazuje zatem szeroki zakres estetyk dzieł akustycznych, co zawsze jest niebezpieczne z punktu widzenia jego spójności, ale na szczęście, dzięki interpretacji Marii Jopek uzyskuje zadziwiającą jednorodność. Pani Anna swoim wyciszonym, ale na-syconym ekspresją głosem, dokonuje swoistego cudu, wszystkie pozycje wydają się być z sobą powiązane. W ich rejestracji pomagali wybitni muzycy improwizujący, m.in. basiści: Richard Bona i Christian McBride, perkusista Manu Katche, pianista Tord Gustavsen i perkusjonista Mino Cinelu.
Omawiany maxisingiel stanowi interesujące dopełnienie „ID”.

Autor: Piotr Kałużny