Sun Blowing

Danielsson Neset Lund

Wielokrotnie przygotowując nowe utwory do koncertu lub do nagrania przekonałem się, że pierwsze z nimi spotkanie muzyczne, pierwsze ich wykonanie, pierwsze nagranie jest najwartościowsze. Jest w tym świeżość oraz energia wykonawcza. Druga czy trzecia wersja jest może poprawniejsza technicznie, ale mniej w tym wytworzonego w zespole unikalnego klimatu, feelingu. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia słuchając płyty skandynawskiego tria, które tworzą muzycy ze Szwecji, Norwegii i Danii. Nie jest to zgrany zespół, nie ma tu wcześniej przygotowanych utworów. Trzej muzycy znali się z innych konfiguracji i rozmaitych projektów realizowanych pod szyldem wytwórni ACT, ale w tym konkretnym składzie nie grali razem.

Album firmują zgodnie trzy nazwiska, na pierwszym miejscu widnieje szwedzki kontrabasista Lars Danielssson, ale inicjatorem sesji nagraniowej był duński perkusista Morten Lund, który po kilku wspólnych rozmowach telefonicznych zaprosił kolegów do studia, umawiając się, że każdy przygotuje kilka utworów. Trio saksofon-bas-bębny to doskonała formuła zostawiająca każdemu przestrzeń wolności na wielu polach: melodii, rytmu, harmonii, kontrapunktu. Przypomnieć można by tria Sonny’ego Rollinsa lub Ornette’a Colemana.

Na takim zaufaniu bazowali muzycy wchodząc do studia. Już po pierwszym nagranym utworze Little Jump było wiadomo, że zaiskrzyło i zażarło. Takie jest też moje wrażenie. To dynamiczny, nietypowy blues, gdzie każdy ma równoprawną rolę, mamy tu fantastyczny trialog. Najlepiej w improwizowanej muzyce dzieje się, gdy ma ona swój naturalny przebieg kierowany uważnością i zaufaniem. Ci muzycy na co dzień grają trudne, przygotowane utwory i to doświadczenie daje im tutaj wolność. Dlatego płyta jest bardzo różnorodna.

W pełnym przestrzeni utworze Sun Blowing Danielsson wydobywa niezwykłe i ekspresyjne dźwięki z kontrabasu podparte ciekawym pogłosem. We frytowym Salme Norweg Marius Neset emocjonalnie „śpiewa” na saksofonie niczym Jan Garbarek, dalej zaś utwór przechodzi w doskonały groove. Podoba mi się też zarówno melodyczny Folksong Danielssona na 5/4 dzielony linią basu na nierówne 3, jak i jego Blô, w którym dialogjest rozmową, a nie kłótnią domową. Ten doskonały basista ma wielki zmysł melodycznego grania i komponowania.

Trio raczy też nas niezapomnianą kompozycją Dona Grolnicka The Cost of Living, wykonaną kosmicznie na płycie Michaela Breckera z udziałem Charlie’ego Hadena na basie. Tej wersji ballady, innej, bo delikatniejszej, słuchałem więc na koniec z wielką przyjemnością.

Autor: Piotr Rodowicz