Surrounded By Sea

Andy Sheppard Quartet

Jest taka brytyjska paka, konkretnie tercet, czy też raczej triumwirat, lub trzech wspaniałych, do wyboru. To Alan Skidmore, John Surman i – najmłodszy z nich – Andy Sheppard. Saksofoniści pełną gębą, chciałoby się rzec. Dosłownie, w przenośni i bez przesady. Na dodatek wyżej wspomniani charakteryzują się wspólną śpiewką bardzo odmienną od innych, znanych nam i klasyfikowanych ochoczo jako bądź to europejskie, bądź amerykańskie.

An outstanding effect of a splendid isolation? Bliżej im zapewne do fiordów i zorzy polarnej, niż do bagien Luizjany, co słychać i co stanowi naturalny efekt wpływu geografii na muzykę. Mimo tego, dużo mocniej od swych nordyckich i słowiańskich kolegów wpisują swe amerykańskie dziedzictwo muzyczne w inspirację domem, rodziną, miastem, krajem – czy wreszcie – wyspą. Tytuł „Surrounded by Sea” także nie może nie nasunąć tego skojarzenia. Nawet jeżeli autorowi szło o coś innego, to piszącemu te słowa słuchaczowi z kontynentu wyobraźnia podsuwa jednoznaczne odniesienie.

A płyta bajeczna. Fantastyczna opowieść o nieznanej nam podróży, poetyka rodem z malarstwa Edvarda Muncha. Andy Sheppard, który od 2008 wie, co to ECM i wzajemnie, przerobił trio na kwartet sposobem najprostszym, czyli dodając jednego muzyka. Natomiast wybór, jakiego dokonał (czy aby jakiś monachijski producent nie pomógł mu w tym nieco?), okazuje się być tyle zaskakującym, co jedynym słusznym, wręcz niezbędnym. Gitara obsługiwana przez Eivinda Aarseta wprowadza taką ilość przestrzeni i tła, że przestaje funkcjonować w muzyce jak gitara (z całym dla gitary szacunkiem), ale jak coś znacznie ważniejszego. Bas i bębny grają jak jedno. Marzenie spełnione. Czy w pulsie, czy ad libitum frazują i brzmią jak jeden instrument.

A nad tym wszystkim fruwa sobie tenorem i sopranem Andy Sheppard, saksofonista dojrzały i niezmiernie oryginalny. Jest taka dojrzałość, kiedy artysta nie musi już niczego i nikomu udowadniać, z nikim o nic konkurować, kiedy wreszcie w poczuciu wolności serca gra co chce, bo raz – umie, dwa – może. Czysta muzyka dla muzyki i o muzyce. A na deser trzyminutowe dżezisko – Looking for Ornette. Płyta – czyste piękno. Surrounded by the music, that is never been sound before.

Autor: Piotr Baron