The Mugician

Keyon Harrold

Wzruszenie towarzyszy słuchaczowi od pierwszych nut tej płyty. Przesłanie matki do syna nagrane na poczcie głosowej, a dotyczące tego, co w życiu najważniejsze, nie może nie wzruszać. Na dodatek muzyka, stanowiąca swoiste tło dla słów (a miało być odwrotnie), to dźwięki wielkiej, jazzowej i klasycznej urody, bowiem poza koncertującym jazzbandem słyszymy tu koncertowo koncertujące smyczki, napisane z wielką dbałością o brak przesady, co ostatnio w sztuce jest zjawiskiem ewenementalnym… Potem jest już tylko lepiej. Artyści pierwszej, nowojorskiej kategorii, towarzyszący liderowi, gwarantują wysokość tej jazzowej sztuki, a z kolei ich dojrzałość sprawia, że nikt tu nie idzie na zwarcie, raczej na fenomenalną w efekcie synergię wspólnego improwizowania.

Doskonały amalgamat artystyczny tego, co w muzyce najpiękniejsze. Elementy muzyki poważnej, reggae, hip-hopu, rocka, czy gospel, stanowią tu smakowitą okrasę jazzowego idiomu, osadzonego w najlepiej pojętej tradycji, aczkolwiek to płyta na wskroś nowoczesna, płyta XXI wieku. Redakcja płyty (kolejność utworów) – fenomenalna. Nastrój, tempo, czy tonacja każdej kolejnej pieśni pozwalają wejść w odbiór tego cyklu w sposób niewymagający od odbiorcy najmniejszego nawet wysiłku emocjonalnego. Wystarczy poddać się The Mugicianowi i pozwolić prowadzić się w tej współmedytacji wyrażonej jazzowymi nutami.

Na koniec słów kilka o samym Keyonie Harroldzie. Trębacz jazzowy przygotowany do zadań specjalnych. Frenetyczny improwizator, doskonały technik, obdarzony nieziemsko pięknym dźwiękiem. Młody (jeszcze przed czterdziestką), zadziwia dojrzałym prowadzeniem frazy i pokorną służebnością efektowi artystycznemu całości, bo o całość przecież powinno chodzić, czego przy słuchaniu tej płyty doświadczamy bez wątpienia. „The mug” to po angielsku kubek. Gra słów między magikiem a „kubkotwórcą” jest, jak sądzę, celowa. Bowiem pan trębacz czarująco czaruje, a płyta „The Mugician” staje się nieoczekiwanie potrzebna, jak kubek właśnie. Bez kubka przecież ani rusz! 

Autor: Piotr Baron