Thread Of Life

Magnus Öström

Prelude; Piano Break Song; Longing; Afilia Mi; Weight of Death; Ballad for E; The Haunted
Thoughs and the Endless Fall; Between, Hymn (for the Past) Part I & II
Muzycy: Magnus Öström, perkusja, instr. perkusyjne, elektronika, instr. klawiszowe, śpiew; Andreas Hourdakis, gitary; Gustaf Karlöf, instr. klawiszowe, vocoder; Thobias Gabrielson, bas elektryczny, syntezator basowy, instr. klawiszowe, trąbka; oraz gościnnie: Pat Metheny, gitary; Dan Berglund, kontrabas

Jak długo może trwać żałoba? Odpowiedź na to pytanie różniłaby się prawdopodobnie znacznie w zależności od tego, komu byśmy je zadawali. W przypadku Dana Berglunda i Magnusa Öströma, dwóch członków szwedzkiego tria EST, żałoba po śmierci pianisty Esbjörna Svenssona, który zmarł tragicznie latem 2008 roku, trwała doprawdy bardzo długo. Pierwszy przełamał ją basista Berglund formując zespół Tonbruket i wydając na początku 2010 roku płytę pod tym samym tytułem. Perkusiście Magnusowi Öströmowi zajęło to rok dłużej. W końcu jednak i on sformował zespół, z którym na jesieni 2010 wszedł do sztokholmskiego studia Atlantis (nota bene tego samego, w którym kiedyś nagrywał EST) w celu nagrania autorskiej płyty. Owocem tych sesji jest wydana przez niemiecką wytwórnię ACT płyta zatytułowana „Thread Of Life”.

Zarówno „Tonbruket”, jak i „Thread Of Life” to płyty w dużym stopniu „rozliczeniowe” i jako takie w swojej warstwie muzycznej nawiązują do muzyki granej kiedyś przez EST. Ale, o ile Berglund, zgodnie zresztą ze swoimi zainteresowaniami, zwrócił się zdecydowanie w stronę rocka, o tyle Öström wybrał inny kierunek.

Parafrazując określenie Svenssona, że EST był zespołem popowym grającym jazz, można by powiedzieć, że nowa formacja Öströma to zespół rockowy grający jazz. Do pomocy w realizacji tej koncepcji zaprosił szwedzki perkusista gitarzystę Andreasa Hurdakisa i basistę Thobiasa Gabrielsona, z którymi spotkał się w zespole akompaniującym jazzowej wokalistce Janette Lindstrom, oraz klawiszowca Gustafa Karlöfa.

Płyta zawiera 10 kompozycji – wszystkie autorstwa lidera. Zarówno charakter muzyki, jak i tytuły nie pozostawiają cienia wątpliwości, że mamy do czynienia z niezwykle osobistym hołdem, którego adresatem jest Esbjörn Svensson. Na całej płycie dominuje zdecydowanie nastrój smutku i melancholii. Weight of Death oraz Between to utwory, w których najłatwiej znaleźć odniesienia do muzyki EST. The Haunted Thoughts and the Edless Fall (z doskonałym solem Hurdakisa) przywołuje na myśl, może odrobinę zbyt natrętnie, dramatyczne okoliczności śmierci pianisty.

Centralnym utworem płyty jest nagrana w Nowym Jorku Ballad for E. Zamiast kwartetu ballada nagrana została przez trio i to trio bardzo specjalne, ponieważ obok Öströma graja tu: na kontrabasie Dan Berglund, a na gitarze sam Pat Metheny, który także ten utwór zaaranżował. Znamienne jest, że ten najbardziej emocjonalnie naładowany utwór płyty nagrany został bez fortepianu.

Poza Ballad for E znajdziemy na tym albumie więcej fragmentów przywołujących dokonania Metheny’ego. Zarówno piękna ballada Longing, jak i Afilia Mi mogłyby z powodzeniem znaleźć się na którejś z płyt gitarzysty, a zamykający krążek monumentalny (ponad 18-minutowy) dwuczęściowy Hymn (for the Past) przypomina klimatem utwory z „Beyond The Missouri Sky”. Nie są to oczywiście zarzuty. W końcu wzorce to doskonałe.

Paradoksalnie, chyba najlepszym utworem płyty jest, zdecydowanie odbiegający charakterem od pozostałych, Piano Break Song. Mam nadzieję, że zarówno minimalistyczny obsesyjny temat, jak i ciekawe, aczkolwiek oszczędne, użycie elektroniki są zapowiedzią nowego okresu w twórczości perkusisty.

Nie ma wątpliwości, że odejście przyjaciela przeżył Magnus Öström bardzo głęboko. Jednak żałoba trwająca zbyt długo staje się destrukcyjna. Miejmy zatem nadzieję, że „Thread Of Life” jest jej definitywnym zakończeniem.

Autor: Marek Piechnat