Gdańskie Noce Jazsowe

Nahorny, Dyakowski, Mackiewicz, Staroniewicz – headlinerami festiwalu w Teatrze Leśnym, 25-27 sierpnia

Pierwszego dnia na koncercie pod hasłem „Cały Ten Jazz” wystąpi Milo Kurtis wraz z orkiestrą NAXOS.

Drugi wieczór, 26 sierpnia, to benefis Janusza Mackiewicza jednego z najlepszych kontrabasistów i gitarzystów basowych w Polsce, który wystąpi w towarzystwie znakomitych muzyków: m.in. Zbigniewa Namysłowskiego, Grzegorza Nagórskiego i Macieja Sikały. Tego samego dnia odbędzie się koncert pt. „Jazz dla dzieci”. Zagra Małgorzata Szmuda z zespołem.

Festiwal zwieńczy 27 sierpnia „odlotowy” projekt „Fantazja Polska” – Włodzimierz Nahorny Sextet z udziałem Doroty Miśkiewicz.

25 sierpnia – CAŁY TEN JAZZ

Milo Kurtis i Orkiestra NAXOS
Milo Kurtis polski multiinstrumentalista pochodzenia greckiego, grający na wszelkiego rodzaju instrumentach etnicznych, pochodzących z różnych stron świata. Przygodę z muzyką rozpoczął od występów z Grupą w Składzie na początku lat siedemdziesiątych, grając w niej tak zwaną muzykę intuicyjną, eksperymentalną, z którą wystąpił na Warszawskiej Jesieni. W 1972 roku wspólnie z gitarzystą Wojtkiem Waglewskim założył zespół Ya-Sou, odwołujący się do muzyki etnicznej i folkowej. Od 1975 roku po odejściu Marka Jackowskiego rozpoczął występy w grupie Osjan. W 1975 roku razem z Markiem Jackowskim założył Maanam. 

NAXOS  połączenie muzyki greckiej i arabskiej z funky i muzyką klasyczną. Znalazły się tu też elementy jazzu i muzyki żydowskiej.

26 sierpnia – BENEFIS

JAZZ DLA DZIECI to projekt muzyczny dla najmłodszych i tych trochę starszych. Utwory autorskie oraz znane, oryginalnie zaaranżowane „przeboje” muzyki dziecięcej, mają oczarować najmłodszą publiczność przyjemną, lecz nie banalną melodią, różnorodnością brzmień i zaskakującą dynamiką. Całości dopełnia jazzowa harmonia. Ambitnie, ale nie za trudno. Teksty, mówiące o bliskich dzieciom sprawach pobudzają wyobraźnię i zachęcają do „ciekawskiego” i odkrywczego spojrzenia na świat.

BENEFIS Janusza Mackiewicza
Janusz „Macek” Mackiewicz – jeden z najlepszych kontrabasistów i gitarzystów basowych w Polsce, od lat 80. stanowi trzon trójmiejskich sekcji rytmicznych.Urodził się w 1957 roku w Gdańsku. Pierwsze muzyczne kroki stawiał jako nastolatek, grając na gitarze basowej w zespole rockowym, działającym przy osiedlowym domu kultury na Przymorzu. W roku 1977 rozpoczął naukę w PSM I stopnia w Gdańsku w klasie kontrabasu u prof. Stanisława Zubla. Równocześnie interesował się muzyką jazzową, często bywał na koncertach. Jako kontrabasista debiutował w big bandzie jazzowym Jerzego Partyki. W roku 1981 doskonalił swój warsztat w zespole New Coast, w którym grali między innymi: Maciej Sikała, Grzegorz Nagórski, Adam Czerwiński, Cezary Paciorek. W roku 1981 i 82 uczestniczył w warsztatach jazzowych w Chodzieży, gdzie pobierał lekcje u Bronisława Suchanka i Zbyszka Wegehaupta.

Janusz „Macek" Mackiewicz

Po powrocie rozpoczął współpracę z Przemkiem Dyakowskim, prowadząc jeden z najlepszych klubów jazzowych w Polsce „Sax Club”. Na corocznych festiwalach jazzowych GSJD organizował jam session, na których grał z wieloma gwiazdami amerykańskiej sceny jazzowej. Równocześnie rozpoczął trwającą wiele lat, współpracę z klarnecistą jazzowym Emilem Kowalskim. W roku 1992 nagrał materiał dźwiękowy do bardzo popularnej obecnie „Szkoły na Bas” Janusza Popławskiego. W tym samym czasie stał się stałym współpracownikiem czasopisma „Gitara i Bas”, dla którego pisał artykuły dotyczące młodych zespołów, oraz sprzętu muzycznego. Lata 90 to również trasy koncertowe, na których grał m.in. z Piotrem Baronem, Wojciechem Karolakiem, Tomaszem Szukalskim, Januszem Muniakiem, Krystyną Prońko, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Jarkiem Śmietaną, Leszkiem Możdżerem. Występował na wielu znanych festiwalach jazzowych takich jak: Sopot Molo Jazz Festiwal, Jazz Nad Odrą, Bielska Zadymka, Gdynia Summer Jazz Days, Komeda Jazz Festiwal, Złota Tarka. Na stronie internetowej www.mayones.pl prowadzi internetowe warsztaty basowe.

W roku 2003 założył własny zespół, z którym nagrał pierwszą autorską płytę z kolędami „W Dzień Bożego Narodzenia”. W styczniu 2008 roku ukazała się jego druga autorska płyta „Frogsville”. W lutym 2009 płyta „Melisa” Przemka Dyakowskiego, w nagraniu której brał udział, zyskała status Złotej Płyty. Pod koniec 2008 roku wspólnie z czołowymi trójmiejskimi muzykami zakłada Stowarzyszenie Muzyków Jazzowych, którego zostaje prezesem. W 2009 roku wydał kolejną autorską płytę „Układ Scalony”. W roku 2011 zakłada zespół Elec-Tri-City z którym nagrywa i wydaje w 2013 roku swoją kolejną autorską płytę „Elec-Tri-City”.

PRZEMEK DYAKOWSKI „Take it Easy” – to grupa grająca w stylistyce swingu. Tworzą ją: weteran polskiego jazzu, saksofonista Przemek Dyakowski oraz młodzi, wybitnie utalentowani trójmiejscy jazzmani. Do udziału w koncertach, jako gość specjalny, zapraszany jest znany saksofonista Wojciech Staroniewicz. Zespół występował w wielu polskich klubach: warszawskim Tygmoncie, sopockich - Kawiaretonie i Sfinksie, gdyńskim Uchu a także na festiwalach: Jazz w Lesie w Sulęczynie, Gdańskie Noce Jazsowe, Złota Tarka w Iławie, Zakopiańska Wiosna Jazzowa, Sopot Molo Jazz Festival, Skok Jazz Sopot, Komeda Jazz Festiwal w Słupsku, Jazz w Muzeum (Ostrów Wielkopolski), Festiwal Jazz o Zmierzchu (Olsztyn), Festiwal Jazzu Tradycyjnego (Rybnik), support dla Roda Stewarta w Stoczni Gdańskiej.W maju 2005 r. w sopockim Kawiaretonie zespół nagrał płytę, na którą składają się powszechnie znane i lubiane standardy jazzowe. Krążek ten został dołączony do numeru miesięcznika Jazz Forum i zyskał bardzo przychylne recenzje. Program koncertu obejmuje także nowe utwory, które zostały wydane w 2015 roku na kolejnej płycie pod tytułem „Take It Easy IV”.

WOJCIECH STARONIEWICZ „A'FreaK-aN Project  to projekt muzyczny inspirowany muzyką czarnego lądu. Jest to wirtualna podróż do Afryki. Posługując się własnym językiem i wyobraźnią, artyści tworzą całkiem nową wizję tego bogatego kulturowo kontynentu.

Elec-tri-city „Depth Of Focus” – współczesna technologia i tradycja muzyki jazzowej, entuzjazm i pozytywne emocje, kosmiczny drive, wyjątkowy stan skupienia, zupełnie nowe kompozycje, czyli wszystko co jest potrzebne na kolejną autorską płytę w klimacie elektronicznego jazz-rocka. „Kiedy jesienią 2012 roku na scenie gdańskiego klubu Żak pojawiło się czterech trójmiejskich muzyków, by zagrać pierwszy koncert nowego zespołu Elec-Tri-City, powiało sensacją, a z każdą minutą pełnej ekspresji prezentacji stawało się jasne, że otwiera się nowy rozdział historii jazzu w Trójmieście”..Zespół, założony w połowie 2011 roku z inicjatywy Janusza Mackiewicza, tworzą muzycy, którzy przyjaźnią się od wielu lat i współpracują ze sobą w różnych formacjach. Ich doświadczenia, wyniesione z obcowania z akustycznymi instrumentami, nabierają w tym projekcie nowej wartości. Rok 2017 zespół rozpocznie koncertami promującymi najnowszy album „Depth of Focus”.

Włodzimierz Nahorny

27 sierpnia – ODLOT

Włodzimierz Nahorny to postać nie mająca sobie równej na polskiej scenie jazzowej. Pianista, saksofonista, flecista, kompozytor i aranżer muzyki jazzowej, rozrywkowej, teatralnej i filmowej. Jest absolwentem PWSM w Sopocie. Zdobył wiele nagród na konkursach i festiwalach w Polsce i za granicą. Najważniejsze z nich to: I nagroda solistyczna i zespołowa na Jazz nad Odrą 64; II nagroda na Konkursie Młodych Muzyków Jazzowych w Wiedniu w 1966; I nagroda na Festiwalu Jazzowym w Wiedniu 1967, którą odebrał z rąk Duke’a Ellingtona; I nagroda na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu kolejno w 1972 i 1973 r. Jest kompozytorem najsłynniejszej, powojennej, polskiej piosenki „Jej portret”. Ma na swoim koncie współpracę z legendarnym gdańskim Bim-Bomem, z zespołami Andrzeja Trzaskowskiego, Andrzeja Kurylewicza i wreszcie z Breakoutami w okresie ich największej popularności.

Działające od 1993 r. Nahorny Trio (z Mariuszem Bogdanowiczem na kontrabasie i Piotrem Biskupskim na perkusji) jest bazą wszystkich jego formacji i projektów fonograficznych.

Nahorny Sextet (Dorota Miśkiewicz - wokal, skrzypce, Henryk Gembalski - skrzypce, Wojciech Staroniewicz - saksofon tenorowy i sopranowy, Mariusz Bogdanowicz - kontrabas, Piotr Biskupski - perkusja) jest najdłużej istniejącym sekstetem w historii polskiego jazzu (od 1998 r.). Sextet wykonuje transkrypcje muzyki poważnej (Chopin, Szymanowski, Karłowicz, Paderewski, Maciejewski) będące połączeniem oryginałów z kompozytorską inwencją lidera. 

Nahorny współpracuje z wydawnictwem Mariusza Bogdanowicza Confiteor, płyty: Nahorny Trio „Dolce far niente i nic więcej” (2002), „Śpiewnik Nahornego” (2003) - piosenki Nahornego w wykonaniu Lory Szafran, z triem i orkiestrą smyczkową, m.in. Jej portret, Czas rozpalić piec, Księżyc nad Kościeliskiem), Nahorny Sextet „Chopin Genius Loci” (2010), zawierająca utwory Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego i Romana Maciejewskiego i Nahorny Trio „Hope” (2014) zawierająca najnowsze instrumentalne kompozycje lidera.

W maju 2009 Włodzimierz Nahorny obronił pracę doktorską pot tytułem Twórczość Fryderyka Chopina jako źródło inspiracji w muzyce jazzowej a w 2013 otrzymał tytuł profesora. Wykłada na Akademii Muzycznej w Gdańsku. W styczniu 2011 r., z rąk prezydenta RP, otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. 

Włodzimierz Nahorny jest osobowością niedefiniowalną. Jego życiorys to niemal cała historia polskiego jazzu. Od samego początku kariery, od debiutu, wzbudza powszechne uznanie. Wybitny, niepowtarzalny kompozytor, jeden z pierwszych polskich multiinstrumentalistów. Jego idiom to pojęcie tak szerokie jak nieskończony jest wachlarz jego artystycznych dokonań. Jest człowiekiem o niespotykanej wrażliwości i skromności, jednocześnie pełnym energii i nowatorskich koncepcji. Jego muzyka to poezja i refleksja. Wśród polskich jazzmanów twórca najbardziej słowiański i romantyczny. Przez krytyków nazwany Chopinem jazzu.