Nie żyje Zbigniew Jaremko!

Legendarny saksofonista, klarnecista, kompozytor, aranżer i bandleader zmarł w Warszawie nad ranem 2 marca 2022 roku. Od kilku lat zmagał się z chorobą Alzheimera. Miał 76 lat.

Marek Dusza napisał w zeszłym roku piękny szkic o Zbyszku Jaremko na jubileusz 75. rocznicy Jego urodzin dla magazynu „ZAiKS. Wiadomości”:

POMYSŁ NA MUZYCZNE ŻYCIE
Saksofonista, klarnecista, kompozytor, aranżer i edukator. Miał 20 lat, kiedy zadebiutował w zespole jazzu tradycyjnego Hagaw. Studiował wówczas na Wydziale Muzykologii Średniowiecznej ATK oraz na Wydziale Teorii i Kompozycji warszawskiej PWSM, których to uczelni został później absolwentem.

Pierwsze nagrody otrzymał razem z zespołem Old Timers, w którym grał w latach 1967-1971. Wystąpił m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree ’67 oraz na Studenckim Festiwalu Jazzowym Jazz nad Odrą we Wrocławiu. Sporadycznie współpracował także z Big Bandem Stodoła. W dorocznym plebiscycie czytelnicy miesięcznika „Jazz” przyznali mu w 1970 roku I miejsce w kategorii klarnet.

Pozycja w środowisku jazzowym pozwoliła mu założyć swój pierwszy zespół Jazz Carriers, który od 1971 występował w Polsce i na festiwalach za granicą. Z grającym w zespole saksofonistą Henrykiem Miśkiewiczem utworzył perfekcyjnie współbrzmiący duet. Działalność grupy zwieńczył album „Carry On!” z 1973.

Jaremko był bardzo aktywnym jazzmanem na polskiej scenie lat 70. Współpracował m.in. z Krzysztofem Sadowskim, Henrykiem Alberem i Januszem Stroblem, a w roku 1978 dołączył do zespołu Sun Ship założonego przez pianistę Władysława Sendeckiego. Sun Ship jako kwintet (z Henrykiem Miśkiewiczem) nabrał wiatru w żagle, stając się jednym z najpopularniejszych polskich zespołów jazzowych. Jego działalność udokumentowały dwa albumy: „Aquarium Live No. 5” (1978) i „Follow Us” (1980).

Jaremko nagrywał także sesje z Orkiestrą PRiTV Studio S-1 kierowaną przez Andrzeja Trzaskowskiego, a także ze Studiem Jazzowym Polskiego Radia i Grand Standard Orchestra pod wodzą Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego oraz z grupą Swing Session. Grał na saksofonie tenorowym i sopranowym, nie zapominał o klarnecie. Prowadził działalność dydaktyczną, był wykładowcą na Warsztatach Muzycznych w Chodzieży; otrzymał stypendium Manhattan School of Music w klasie kompozycji i aranżacji Boba Brookmayera. W 1984 roku wziął udział w nagraniu płyty gitarzysty Jarka Śmietany „Talking Guitar”.

W 1986 roku w Klubie Płytowym PSJ ukazał się autorski album Jaremki „Dedications” z jego kompozycjami, m.in. Memory wyróżnioną na Międzynarodowym Konkursie Tematów Jazzowych Monaco 1984 (dwa lata wcześniej w tym konkursie nagrodę otrzymał utwór dedykowany pianiście Billowi Evansowi Walz For Billy). Można przypuszczać, że właśnie te zagraniczne nagrody za kompozycje zdopingowały go do nagrania „Dedications”.

W latach 90. XX wieku Jaremko współpracował z zespołem Sami Swoi oraz Casino Band w Baden-Baden. Napisał aranżacje i wziął udział w nagraniu płyty „Duke po polsku” zawierającej utwory Duke’a Ellingtona z polskimi tekstami Wojciecha Młynarskiego. Jest także autorem muzyki do kilku przedstawień teatralnych.

We wrześniu 2013 roku na scenie Miejskiego Centrum Kultury Skarżyska-Kamiennej spotkali się muzycy, którzy w tym mieście kilkadziesiąt lat wcześniej zaczynali swoją przygodę z jazzem. Pomysłodawcą wydarzenia i oczywiście jednym z uczestników koncertu był Zbigniew Jaremko.

Marek Dusza
Przedruk za zgodą autora.