Piotr Baron w Glorii

PAP

Saksofonista Piotr Milwiw-Baron został odznaczony Srebrnym Medalem „Gloria Artis”

Piotr Milwiw-Baron, saksofonista jazzowy, kompozytor i pedagog, dyrektor Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa, odebrał we wtorek w Warszawie Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.

Odznaczenie wręczyła muzykowi podsekretarz stanu w MKiDN Wanda Zwinogrodzka. Witold Wnuk, prezes Fundacji Artystycznej „My Polish Heart”, który był wnioskodawcą odznaczenia, przypomniał sylwetkę odznaczonego, którego przestawił jako „jednego z najwybitniejszych polskich saksofonistów jazzowych, a zarazem zasłużonego pedagoga i wspaniałego kompozytora”. Podkreślił też, że Milwiw-Baron od lat zajmuje czołowe miejsca w ankiecie „Jazz Top” pisma Jazz Forum w kategorii saksofonu tenorowego i sopranowego.

Piotr Milwiw-Baron –  ur. 5 stycznia 1961 r. we Wrocławiu – jeszcze jako nastolatek zadebiutował na jazzowej scenie w roku 1977 roku. Rok później zdobył wyróżnienie na festiwalu Jazz Nad Odrą. Sześć lat później tryumfował w konkursie podczas hiszpańskiego San Sebastian Jazz Festival „Jazz Aldia”. Pierwszym ważnym zespołem na jego artystycznej drodze była formacja Travelling Birds, w skład której weszli tak znani dziś muzycy jak perkusista Cezary Konrad, trębacz Piotr Wojtasik, pianista Kuba Stankiewicz oraz mieszkający na stałe w Los Angeles kontrabasista Darek Oleszkiewicz. Razem z Travelling Birds nagrał dwa albumy. Pierwszy w 1994 roku, drugi trzy lata później. W 1998 roku został koncertmistrzem międzynarodowego bigbandu European Broadcasting Union w Sztokholmie.

W swojej ponad czterdziestoletniej karierze Piotr Milwiw-Baron współpracował na scenie i podczas nagrań studyjnych z takimi muzykami jak m.in. z Ray Charles, Art Farmer, Wadada Leo Smith, Tomasz Stańko, Billy Harper, David Murray, Eddie Henderson, Zbigniew Namysłowski, Jarosław Śmietana, Wojciech Karolak, Krzesimir Dębski i Jan Ptaszyn Wróblewski.

Nagrał stokilkadziesiąt płyt jako muzyk sesyjny, a także dziewięć albumów pod własnym nazwiskiem, np. „Reference” (2004) – album nagrany w Nowym Jorku, „Salve Regina” (2007) – płyta nagrana w Pasadenie, nagrane są z najwybitniejszymi amerykańskimi jazzmanami. Inne jego albumy to m.in. „Bogurodzica (2000), „Sanctus, Sanctus, Sanctus” (2008), „Kaddish” (2011). Wydana w 2012 roku płyta pt. „Jazz na Hrade” to zapis koncertu, który zespół saksofonisty zagrał na osobistą prośbę prezydenta Republiki Czeskiej, Vaclava Klausa.

Piotr Baron jest też pedagogiem – nauczycielem gry na saksofonach, harmonii jazzowej i improwizacji. Uczył m.in. we Wrocławskiej Szkole Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, także w Instytucie Muzyki Uniwersytetu Zielonogórskiego, nadal uczy w Instytucie Jazzu nyskiej PWSZ.

Od dwudziestu lat Piotr Milwiw-Baron jest stale wysoko notowany w corocznych ankietach „Jazz Top” magazynu Jazz Forum, jako jeden z czołowych tenorzystów i sopranistów, oraz w kategoriach saksofonu altowego i barytonowego. Był nominowany do Fryderyków w 2000 i 2004 roku w kategorii Muzyk Roku, zaś jego autorskie albumy „Bogurodzica” i „Sanctus, Sanctus, Sanctus” w kategorii Najlepsza Płyta Roku -–odpowiednio w 2000 i 2008 roku.

Piotr Milwiw-Baron od roku 2016 do 2018 był zastępcą dyrektora Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej w MKiDN. Od września 2018 jest dyrektorem Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa.
(PAP)