RAWA BLUES 2008

JF

4 października w Katowicach po raz dwudziesty ósmy odbędzie się festiwal Rawa Blues. Na scenie Spodka pojawią się tego dnia trzy bluesowe sławy ze Stanów: Seth Walker, Samuel James oraz Debbie Dawis. Zagra również charyzmatyczny Irek Dudek, czyli Shakin’ Dudi – energetyczna i kultowa postać polskiego bluesa.

Festiwal Rawa Blues to dzień pełen muzycznych doznań. Obok głównych gwiazd wieczoru wystąpią też inne zespoły bluesowe, a wśród nich: The California Honeydrops, Schau Pau Acoustic Blues, 3 Ptaszki, Kulisz Trio, Marek „Makaron” Trio, Puste Biuro, Teksasy, Band Bong! Blues, Blues Maszyna, Jazz Sphere, Jąkpa Blues Band, Joanna Pilarska, Siódma w Nocy, The Jet-Sons, Wielebny Blues Band.

Szczegółowy program festiwalu znajduje się na stronie http://www.rawablues.com/pl/

Poniżej krótkie biografie gwiazd Rawy Blues 2008:

SETH WALKER 
 
Seth Walker szlifował swoje umiejętności przez ostatnie 10 lat w Austin w Teksasie, występując z najlepszymi wykonawcami bluesa na świecie. Dzieląc scenę z takimi ikonami jak Ray Charles, B.B. King i Jimmie Vaughan, Walker ustanowił swoją pozycję w świecie bluesa jako wyjątkowy i zniewalający wykonawca. Połączenie niezrównanego talentu jako gitarzysty i nawiązującego do korzeni, uduchowionego śpiewu w jego wykonaniu, poruszy każdego miłośnika muzyki. Walker nagrał swój pierwszy album w 1997, a od tego czasu ukazały się jego kolejne trzy płyty. Taj Mahal zafascynowany jego występem powiedział o nim: „Młody, biały Ray Charles!”.
 
 

SAMUEL JAMES

Samuel James jest wykonawcą o oszałamiającym talencie. Jest wirtuozem gitary fingerstyle i slide, banjo, harmonijki i fortepianu. Takie poczucie przedwojennego bluesa, z wpływami od Skipa Jamesa i Sonny Terry’ego poczynając, a na Gusie Cannonie i Charleyu Pattonie kończąc, rzadko bywa spotykane w muzyce jednego wykonawcy. Lecz Samuel nie jest odtwórcą. Jego utwory są bez precedensu we współczesnym bluesie. Podczas gdy od strony muzycznej można porównać go z Pattonem czy Cannonem jego teksty idą w zupełnie innym kierunku, będąc w istocie opowieściami, nowelami.

Samuel James w pełni odkrył ponownie swój talent po tym jak młoda kobieta złamała mu serce. Wyobraził sobie że szary i deszczowy klimat dobrze będzie pasować do stanu jego ducha i kupił bilet do Irlandii. Pozbawiony środków na powrót nauczył się grać na harmonijce od lokalnych muzyków ulicznych. Po powrocie do Maine porzucił pomysł aby zostać malarzem i zaczął grać na gitarze. Aktualnie James wydaje swoje drugie CD zatytułowane „Songs Famed For Sorrow And Joy”. Producentem płyty został David Travers-Smith współpracujący między innymi z Ani DiFranco, Harry’m Manxem i Russellem Crowe.

Nagrania odzwierciedlają występy Samuela na scenie tak jak to tylko możliwe, ale przede wszystkim ukazują dlaczego James nie uważa siebie za bluesmana per se, ale za pieśniarza i narratora. Na żywo Samuel James wykonuje również swój starszy materiał, a grając utwory dawnych mistrzów bluesa, czyni je swoimi. Indywidualne piętno jest ewidentnie odciśnięte na każdym wykonywanym przez niego utworze. Nie ma wątpliwości że historyczna pochodnia została mu podana przez współcześnie żyjących starych mistrzów i wczorajszych twórców gatunku. Czy to czyni go autentycznym? Niech słuchacze ocenią, nawet
jeśli jest jakiś cień wątpliwości. Samuel James jest jednym z najbardziej stylowych młodych artystów bluesowych którzy pojawili się na scenie bluesowej od dłuższego czasu.

DEBBIE DAVIES

Muzyka towarzyszyła Debbie Davies od zawsze. Jej rodzice byli zawodowymi muzykami. Karierę rozpoczęła od grania w bluesowych i rock'n'roll-owych zespołach w zatoce San Francisco. W 1984 trafiła na pozycję „głównej gitary” w damskiej kapeli Maggie Mayall (żony Johna Mayalla). W 1988 dołączyła do Icebreakers, gdzie grała z jednym z najbardziej innowacyjnych bluesmenów w historii, Albertem Collinsem. „Przeszłam przez drzwi prowadzące w świat prawdziwego bluesa dołączając do zespołu Alberta” – wspomina Davies. W 1990 Debbie wzięła udział w nagraniach albumu Johna Mayalla „A Sense Of  Place”. Rok później nagrała, wraz z Albertem Collinsem i Icebreakers, album nominowany do nagrody Grammy. We wrześniu 1993 wydała debiutancki album solowy „Picture This”.

Od 1994 roku Debbie wydała 9 albumów solowych i 2 nagrane z innymi twórcami, współpracując z plejadą artystów takich jak: Albert Collins, Ike Turner, James Cotton, Mick Taylor, Peter Green, Coco Montoya, Duke Robillard, Tommy Shannon, Chris „Whipper” Layton, Sugar Ray Norcia, Mudcat Ward, Charlie Musselwhite, Bruce Katz, Per Hanson, Noel Neal i Rod Carey. Davies otrzymała osiem nominacji do nagród Blues Music Awards, wygrywając w 1997 roku w kategorii Best Contemporary Female Blues Artist. W bieżącym roku Debbie ponownie uzyskała nominację w tej kategorii.

SHAKIN’ DUDI

Szalony, energetyczny, żywiołowy! Shakin’ Dudi czyli rock’n’rollowe oblicze Irka Dudka. Wbrew pozorom bardzo bliskie jego bluesowym fascynacjom. Przecież rock’n’roll to niepokorne dziecko bluesa... Shakin’ Dudi zadebiutował w 1984 roku. Pierwszy album „Złota płyta” wszedł do żelaznego kanonu polskiej muzyki rozrywkowej, a takie utwory jak Au sza la la la czy Oh, Ziuta zapewniły artyście ogromną popularność.

Jednak na długie lata Irek Dudek zawiesił działalność pod szyldem Shakin’ Dudi,poświęcając się swojej największej pasji: graniu bluesa. Dopiero fascynacja neo swingiem przyniosła kolejne dwie płyty: „Platynową płytę” i „Płytę roku”. Teraz Shakin Dudi powraca w wielkim stylu z wydanym na początku tego roku albumem „Złota płyta – ciąg dalszy”. Nowe kompozycje jeszcze mocniej nawiązują do amerykańskiej klasyki z lat 50. Jeszcze więcej w nich bluesa, swingu, więcej stylowego grania. Na tegorocznej Rawie  usłyszymy utwory zarówno z nowej płyty jak i te starsze. Łączy je jedno. Bezpretensjonalne, żywe granie i niesamowity, energetyczny show.