The Best of B.B. King

Dionizy Piątkowski

Kolejny podwójny album w serii EMPiK Jazz Club przynosi nagrania legendarnego króla bluesa.

B.B. King – najwspanialszy piewca bluesa i jeden z najbardziej znanych oraz rozpoznawalnych muzyków na świecie. To o nim mówi się „Mr. Blues” i to jemu przypisuje się komercyjny sukces tej na wskroś ludowej muzyki z Ameryki. To on, Król Bluesa wprowadził muzykę czarnych Amerykanów na światowe salony i estrady. Jako gitarzysta stworzył rozpoznawalny styl gry z charakterystycznym wibratem, podporządkowany zgrabnemu połączeniu tradycyjnego bluesa, swingu i rock’n rolla oraz przebojowego popu. Ogromna sława B.B. Kinga, jego talent i oryginalność spowodowały, że przez ponad pół wieku koncertuje i nagrywa płyty inspirujące tysiące gitarzystów.

Jego życiem jest muzyka, która ubogiego chłopaka z prowincjonalnego Południa USA zaprowadziła na największe estrady świata. Fascynacją dla niego stały się nabożeństwa i obrzędy religijne, rozkołysane emocjami gospel oraz spiritual. Później czas dzielił na upiorną pracę na polach bawełny i sobotnie potańcówki przy dźwiękach gitary. To wtedy zdał sobie sprawę, że blues jest jego muzyką i że ta emocja wyzwalana grą i śpiewem stanie się jego przeznaczeniem.

Rozkochany w gospel aktywnie uczestniczył przez lata w religijnych obrzędach oraz lokalnych uroczystościach, imał się ciężkich prac fizycznych, by w Memphis wraz z kuzynem Bukka White’em – wtedy znanym już bluesmanem – zgłębiać tajniki muzyki. Zaproszony na prezentację do lokalnego radia stał się nieoczekiwanie bohaterem programu. Choć zaśpiewał tylko jedną piosenkę, wystarczyło by nie tylko dostał pracę w lokalnym klubie ale także propozycję prowadzenia własnego programu w radio. Młody artysta nazwał się Beale Street Blues Boyem, potem Blues Boyem, by wreszcie zacząć używać inicjałów B.B. skrywających naszego bohatera – Rileya B. Kinga.

Rok później (1949) B.B. King podpisał swój pierwszy kontrakt z wytwórnią fonograficzną, a okoliczne „czarne” stacje radiowe zaczęły grać pierwsze single artysty. Początki kariery nie były najłatwiejsze, a najlepsze czasy przyszły dla artysty dopiero w latach 50-tych. WtedyB.B. Kingstał się jednym z najważniejszych wykonawców rhythm & bluesa z serią przebojów („Woke Up This Morning”, „Every Day I Have The Blues”, „Bad Luck”, „You Upset Me Baby”, „Sweet Little Angel” czy „Three O'Clock Blues”).

W latach 60. B.B. King wydał koncertowy album „Live At The Regal”, uważany za jedną z najlepszych bluesowych płyt, jakie kiedykolwiek nagrano. W tamtym okresie występował z takimi gwiazdami, jak Jimi Hendrix, Eric Clapton, Led Zeppelin, Black Sabbath i Santana. W 1969 roku wydana została na singlu piosenka „The Thrill Is Gone”, jeden z największych przebojów artysty. Utwór ten uznawany jest za przełomowy, dzięki niemu bowiem B.B. King stał się rozpoznawalny i wielbiony w całych Stanach Zjednoczonych. Dwa lata później, za tę właśnie kompozycję, artysta otrzymał Grammy Award.Kolejne dekady nie obfitowały już w tak wiele nagrań, artysta sporo koncertował (dając często ponad 300 koncertów rocznie !) i współpracował w studio między innymi z zespołem U2 („When Love Comes To Town”) i z Erikiem Claptonem („Riding with the King”). W 2005 roku, z okazji 80-tych urodzin Króla Bluesa ukazał się album „80”, zrealizowany z wielkimi gwiazdami estrady.

Ogromna sława i uznanie dla B.B. Kinga to nie tylko wielki talent oraz oryginalność artysty, ale także autentyzm uwielbienia dla muzyki i nieskrywanej radości grania. Jest laureatem najważniejszych nagród (od Polar Music Prize po kilkanaście Grammy Awards), ma własne muzeum, znany klub w Nowym Jorku i Dzień B.B. Kinga (15 lutego) w rodzinnym Missisippi. Jego gitary – pieszczotliwie nazywane „Lucille” – rozpoznawalne są w każdym nagraniu i na każdym koncercie. Dla bluesa król jest tylko jeden – B.B. King!