Paweł Brodowski
Laudacja na cześć laureata tegorocznej nagrody Złoty Fryderyk w dziedzinie jazzu za całokształt twórczości.
Janusz Muniak – saksofonista tenorowy i sopranowy, także okazjonalnie flecista, aranżer, kompozytor, lider, jeden z gigantów w panteonie polskiej muzyki jazzowej.
Urodzony 3 czerwca 1941 roku w Krakowie, obecny na scenie od ponad pół wieku. Obdarzony niezwykłym talentem muzyk dołączył do czołówki polskiego jazzu już w połowie lat 60. Współpracował z najważniejszymi liderami tamtych czasów – Krzysztofem Komedą, Andrzejem Trzaskowskim i Tomaszem Stańką, z którym związał się w roku 1963 w grupie Jazz Darings.
Na przełomie lat 60. i 70. był członkiem legendarnego Kwintetu Tomasza Stańki (obok Zbigniewa Seiferta, Bronisława Suchanka i Janusza Stefańskiego). Zasłynął też jako muzyk różnych formacji Jana Ptaszyna Wróblewskiego – Studia Jazzowego Polskiego Radia, Grand Standard Orchestra i pastiszowej grupy SPPT Chałturnik. Współpracował z wieloma innymi liderami, jak Krzysztof Sadowski, Jan Jarczyk, Andrzej Dąbrowski i Jarek Śmietana.
Od czterdziestu lat prowadzi własne zespoły, przez które przewinął się legion wspaniałych muzyków. Te zespoły to najlepsza szkoła jazzu dla młodych adeptów, uniwersytet jazzowy. Od 1992 roku prowadzi w Krakowie przy ul. Floriańskiej klub jazzowy „U Muniaka”, który stał się marką i symbolem podwawelskiego grodu.
Janusz Muniak ma na swoim koncie ok. 10 albumów wydanych pod własnym nazwiskiem i wiele płyt nagranych gościnnie z innymi liderami. Jest mistrzem jazzowych standardów i ballad, natchnionym improwizatorem w tradycji wielkich saksofonistów wywodzącej się od Colemana Hawkinsa i Lestera Younga i rozwijanej przez takich luminarzy jak Johnny Griffin, Edddie „Lockjaw” Davis, Dexter Gordon, Stan Getz. Sam krzyżował instrumenty z takimi legendami jak m.in. Don Cherry, Hank Jones, Freddie Hubbard, czy Hank Mobley.
Bezkompromisowy, wymagający lider, ale także dobry duch z niebywałym poczuciem humoru, bohater licznych anegdot, autor pociesznych powiedzonek, które weszły do szerokiego obiegu.
Jakby wciąż niedoceniany, niewyśpiewany bohater polskiego jazzu – unsung hero, ale przecież saksofonista światowej klasy. Gigant.
Paweł Brodowski
Nominacja do nagrody Złotego Fryderyka została jednomyślnie zatwierdzona przez Radę Sekcji Jazzowej Akademii Fonograficznej.