Life Goes On

Carla Bley, Andy Sheppard, Steve Swallow

Carla Bley, znakomita kompozytorka, aranżerka, bandleaderka i pianistka skomponowała cały materiał muzyczny na omawianą płytę. Nagrań dokonała w ubiegłym roku w towarzystwie wybitnych jazzmanów, saksofonisty Andy’ego Shepparda i basisty Steve’a Swallowa. Wydane teraz przez wytwórnię ECM całkowicie mnie zaskoczyły. Formy trzech – wieloczęściowych – kompozycji, odwołujących się do wielu nurtów improwizowanych, toczą się bowiem w tempach wolnych i umiarkowanych, w wyciszonej dynamice i stonowanej ekspresji. Tworzą klimaty refleksyjne, ale równocześnie fascynujące treścią.

Spokój i radość wspólnego grania czyni z tej niespiesznej narracji swoistą wartość satysfakcjonującą słuchacza, a wyrafinowaną pod względem artystycznym. Interpretacje tematów i improwizacje kształtowane w prze­tworzeniach są najwyższej próby, kreowane przez artystów, którzy niczego nie muszą udowadniać. Oni po prostu mówią muzyką.

Szczególnie urzekł mnie Andy Sheppard. Swoją grą na saksofonach, zawsze o szlachetnej barwie, przywołuje brzmienie i niezrównany styl budowania fraz przez gigantów saksofonu – Stana Getza i Paula Desmonda. Z kolei interpretacje i improwizacje Carli Bley, pozbawione wirtuozerii, świetnie podkreślają jej kompozytorskie zamysły. Steve Swallow, jak zwykle jest kompetentny i precyzyjny będąc w pełni świadomym różnic roli basu w akompaniamentach i wypowiedziach solistycznych. Nieobecność zestawu perkusyjnego, początkowo zastanawiająca wobec odniesień źródłowych, po niedługim czasie przekonuje jednak trafnością zamysłu.

Pojawiają się nawiązania do archetypicznego bluesa (Life Goes On), ballady quasi „monkowskiej” (On), walca jazzowego przywołującego paradoksalnie Giant Steps Johna Coltrane’a (And On), przewrotnej piosenki instrumentalnej (And Then One Day), twórczości jazzująco-klasycyzującej (Beautiful Telephones), ballady romantycznej (After You) i groteskowej samby (Follow the Leader i Copycat). W świecie pełnym niepokojów, pośpiechu i dziwactw, album stanowi piękne, alegoryczne antidotum.

Autor: Piotr Kałużny