Oklahoma

Keb’ Mo’

Keb’ Mo’ jest jednym z najbardziej aktywnych artystów bluesa. Nagrywanie solowych płyt i trasy koncertowe łączy z gościnnym udziałem na dziesiątkach płyt innych znanych wykonawców. Zawsze wnosi coś wyjątkowo szlachetnego do muzyki – miękki, ciepły głos, krystaliczne dźwięki gitary akustycznej i ten naturalnie wyluzowany sposób gry i śpiewu. Jednak cztery nagrody Grammy otrzymał za znacznie większe artystyczne osiągnięcia.

Po sukcesie płyty „TajMo” nagranej wspólnie z Taj Mahalem, trzynasta z kolei studyjna płyta solowa Keb’Mo’ miała być w założeniu akustyczna. Tymczasem artysta zwerbował całkiem pokaźną grupę muzyków, którzy wzbogacili fakturę 10 utworów, których muzyk jest autorem lub współautorem.

Blues nigdy nie był dla niego formą zamkniętą, zawsze pielęgnował w swojej twórczości tradycję country bluesa i ballady country, wzbogacając utwory o wyrazistą i chwytliwą melodykę. W jego muzyce wyczuwalny jest również silny rys modernistyczny, poprzez traktowanie rytmu, bardziej wyrafinowanej harmonii lub aranżację instrumentalną. Kapitalnym przykładem realizacji takich założeń jest tytułowy utwór Oklahoma. Głównie motoryka rytmiczna buduje charakter piosenek Put a Woman in Charge, Ridin’ on a Train i I Should’ve. Z kolei The Way I urzeka naturalnym pięknem intymnego wyznania miłości. Wybijają się dwie piosenki-duety, z Rosanne Cash oraz z żoną artysty Robbie Brooks Moore. Najbliższe bluesowej formule są z kolei utwory I Remember You i Cold Outside. Zrazu klarowna faktura muzyki po powtórnym odtworzeniu nabiera kolorów i smaczków, tu efektowne solo skrzypiec, tam brawurowa jazda slide’em na gitarze i na dodatek bogate choć ażurowe tło instrumentów klawiszowych, dęciaków, chórków lub kwartetu smyczkowego. Keb’ Mo’ pozostaje mistrzem indywidualnego przekazu w finezyjnej oprawie. 

Autor: Ryszard Gloger