Magdalena Zawartko – Satyagraha

Aktualności

Magdalena Zawartko – Satyagraha

W Międzynarodowy Dzień Pokoju, 21 września, nakładem Requiem Records ukazuje się solowy debiut fonograficzny wokalistki Magdaleny Zawartko „Satyagraha”, który jest zwieńczeniem jej 10-letniej działalności w sferze muzyki jazzowej. Kierownictwo muzyczne projektu objął Michał Tokaj i jest on autorem większości aranżacji muzycznych.

Satyagraha, czyli „uchwycenie prawdy”, odnosi się nie tylko do ruchu jaki zapoczątkował Gandhi, ale przede wszystkim do prawdy jaką w świecie chaosu i konsumpcjonizmu daje nam muzyka. Jest to swego rodzaju muzyczny manifest i emocjonalny oręż w koncepcji siły człowieka pozostającego w stanie prawdy.

Warto też zauważyć, że zarówno Satyagraha, jak i muzyka jazzowa miały znaczący wpływ kulturowy i historyczny oraz nadal inspirują, i wpływają na ludzi na całym świecie na swój własny, niepowtarzalny sposób.

Na płycie znajdują się autorskie kompozycje inspirowane wielokulturowością naszego świata i jazzowe interpretacje utworów przedstawiających synkretyzm religii i kultur za pomocą emocjonalnego przekazu jaki ze sobą niosą.

W zespole wokalistki znaleźli się wybitni muzycy polskiego środowiska jazzowego – Michał Tokaj na fortepianie, Marcin Kaletka na saksofonach, Michał Barański na kontrabasie i Michał Miśkiewicz na perkusji.

Skład:
Magdalena Zawartko - głos
Marcin Kaletka - saksofony
Michał Tokaj - fortepian
Michał Barański - kontrabas
Michał Miśkiewicz - perkusja

Od Magdaleny Zawartko:

Satyagraha jest dotknięciem kawałka prawdy o mnie, której długo w sobie szukałam. Prawdy o mnie jako kobiecie, żonie, matce i artystce. Zmęczona idyllicznym podejściem do wielu spraw odkryłam, że tak jak w życiu, tak w muzyce jest wiele brudu i niedoskonałości, które wręcz uwielbiam! Swoją satya’e staram się uchwycić w każdym możliwym momencie i choć z natury jestem estetką dążąca do perfekcji, to niedoskonałość polubiłam w każdej jej odsłonie.

Od dziecka najbardziej liczyło się dla mnie to, aby być dobrym człowiekiem. Niezwykle ważny był dla mnie rozwój emocjonalny i duchowy, który pogłębiał się poprzez muzykę. Szacunek, tolerancja do osób innego wyznania, innej kultury i tradycji, od wczesnych lat owocowały we mnie, wzbudzając ciekawość różnorodnością świata.

Na płycie znajduje się wiele nawiązań do religii i kultur. Zainteresowana semantyką, zaczęłam wdrażać się w temat prawdy i jej uchwycenia przez pokojowy ruch społeczny zainicjowany przez Gandhiego – Satyagrahę.

W swojej muzyce zgłębiam miliony odcieni występujących pomiędzy czernią i bielą – od subtelnego wyznania, po krzyk niemocy. Dlatego bardzo nie lubię klasyfikować swojego głosu. Szkoliłam go klasycznie i lubię w nim ten kolor, ale bardzo bliskie jest mi też niskie, piersiowe brzmienie oraz łamiące się, krzykliwe zawołania w etnicznych barwach. Wszystkie odsłony mojego głosu wpływają na mnie jako artystkę, tworząc kolaż obrazujący mnie stojącą w mojej prawdzie. Czy to nie najpiękniejsze?

Od lewej: Michał Miśkiewicz, Michał Tokaj, Magdalena Zwartko, Michał Barański, Marcin Kaletka
fot. Karina Reske