„...tylko brać”. Osiecka znana i nieznana – rok później

Soyka

CD 1 – Jedni piszą wiersze piórem (remix); Co by było gdyby nam zabrakło...; ...tylko brać; Jedni piszą wiersze piórem; Od Warszawy do Krakowa; Tango Warszawo; W naszym domu nie ma drzwi; Upływa szybko życie; W naszym domu nie ma drzwi (remix)
CD 2 – Nie całuj mnie pierwsza; Co by było gdyby nam zabrakło...; ...tylko brać; Księżycu płyń; Tango Warszawo; W naszym domu nie ma drzwi; Jedni piszą wiersze piórem; Od Warszawy do Krakowa; A może nie warto; Po słonecznej stronie dnia; Upływa szybko życie
Muzycy: Stanisław Soyka, śpiew, fortepian, gitara akustyczna; Janusz Yanina Iwański, Przemek Greger, gitary; Antek Sojka, instr. klawiszowe; Aleksander Korecki, saksofony; Antoni Gralak, trąbka; Marcin Lamch, kontrabas; Kuba Sojka, perkusja; Zbyszek Uhuru Brysiak, perkusjonalia

Począwszy od albumu „Studio Wąchock” z 2009 roku Stanisław Sojka wykazuje zaskakującą aktywność koncertową i nagraniową. W 2011 roku zdążył już zaprezentować publiczności interpretacje wierszy Miłosza, a teraz przypomina swój ubiegłoroczny projekt z tekstami Agnieszki Osieckiej – w odświeżonej i poszerzonej formie.

Oryginalny album „...tylko brać”, wypełniający drugą płytę niniejszego zestawu, to w zdecydowanej większości autorskie kompozycje Sojki do tych tekstów Osieckiej, które nie doczekały się wcześniej muzycznej oprawy. Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę, co potwierdza fakt, że z całego repertuaru najsłabiej wypadają adaptacje Nie całuj mnie pierwsza i Upływa szybko życie. Reszta utworów, utrzymana w kameralnej, ciepłej stylistyce, urzeka doskonałymi melodiami oraz ciekawymi, bardzo prostymi i skromnymi aranżacjami.

Nowy materiał, wypełniający pierwszy CD, to głównie koncertowe wersje utworów, zarejestrowane podczas występów Soyka Kwintet + i solowych recitali artysty. Bardzo ciekawie brzmi Co by było gdyby nam zabrakło..., w którym Sojka przypomina o wokalnej ekspresji, z jakiej był znany w latach 80. Warto też wsłuchać się w fortepianowy akompaniament, idealnie współgrający z głosem. Utwory wykonane z kwintetem cechuje namacalna wręcz chemia między muzykami. Uroku dodają drobne, aranżacyjne smaczki, jak gitarowe arpeggia w Od Warszawy do Krakowa czy (zbyt cicho nagrane!) solo trąbki w Tango Warszawo. Całość uzupełniają dwa remiksy przygotowane przez Antoniego Sojkę. Zazwyczaj są to zbędne dodatki, ale wysmakowane i zgrabne użycie elektroniki zasługuje tutaj na pochwałę. Syntezatory stanowią logiczne uzupełnienie głosu Sojki, zostawiając mu wiele przestrzeni.

Można oczywiście kręcić nosem, że nowa edycja „...tylko brać” to próba szybkiego zdyskontowaniu sukcesu ubiegłorocznego krążka. Można też narzekać na drobne błędy w opisie, według których koncertowe Upływa szybko życie to kompozycja Sojki... Nie mają jednak większego znaczenia wobec ciekawej – choć dalekiej od jazzu – muzyki i ponadczasowych tekstów Agnieszki Osieckiej.

Autor: Michał Wilczyński